ส่วนที่ 2 บทที่ 073-2

บทที่ 73-2 ความแค้นอันยาวนาน

“ช่างเถิด พวกเจ้าพักผ่อนอย่างสบายใจเถิด! อย่างไรตอนนี้ข้าก็กลับมาแล้ว จะไม่มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้นอีกเด็ดขาด” หวางชิงเม่ยนวดหน้าผาก กล่าวอย่างจนปัญญา “หากไม่ใช่ว่าช่วงนี้ถูกผู้เฒ่าในตระกูลคอยกวนใจ ข้าก็คงไม่ยุ่งเสียจนมีคนแอบลอบเข้ามาในไหลฝูโหลวได้”

“เกิดอะไรขึ้นกับตระกูลหวาง” ฉินเจิงมองนาง

หวางชิงเม่ยมองออกไปข้างนอกด้วยความกลัดกลุ้ม จากนั้นก็ตวัดมือสร้างลมพัดปิดประตูให้สนิทก่อนกล่าวเสียงเบา “เจ้าก็เห็นอวี้จั๋วแล้ว! ตอนนี้เขาอายุสิบเอ็ด ผู้นำตระกูลหวางอยากให้ข้าพาเขากลับไป”

“ถ้าอย่างนั้นพากลับไปแล้วจะเป็นอย่างไร ท่านถึงได้กลัดกลุ้มเพียงนี้?” ฉินเจิงถามอย่างไม่ใส่ใจ

“เจ้าคิดว่ามันง่ายเช่นนั้นหรือ” หวางชิงเม่ยถลึงตาใส่ “ตระกูลหวางยอมรับแค่เด็กคนนี้ แต่ไม่ยอมรับคนเป็นพ่ออย่างอวี้ฉี่เหยียนที่เป็นลูกเขย อวี้ฉี่เหยียนจะยอมได้อย่างไร”

“อาเขยรู้เจตนาถึงผู้นำตระกูลหวางหรือไม่” ฉินเจิงเลิกคิ้ว