ส่วนที่ 2 บทที่ 056-2

บทที่ 56-2 รอยจูบ

ฉินเจิงเห็นเซี่ยฟางหวาอายเกินกว่าจะยอมลงไปแช่น้ำ ด้วยเหตุนี้จึงหยิบคันฉ่องบานเล็กออกมาจากอกเสื้อแล้วส่องตรงหน้าเซี่ยฟางหวา จากนั้นก็เปิดคอเสื้อนางออก เมื่อต้นคอและไหปลาร้าอันขาวละเอียดปรากฏแก่สายตา ท่ามกลางน้ำเสียงนุ่มนวลเขาแย้มยิ้มดุจหิมะน้ำแข็งซึ่งโปรยปรายลงมาจนละลายดอกท้อได้ “เจ้าดูสิ ทั้งตัวเจ้ามีร่องรอยเต็มไปหมด ประเดี๋ยวยังกล้ากลับไปพบผู้อื่นกับข้าอีกหรือ? เจ้ารักษาเกียรติถึงเพียงนี้ ถึงเวลานั้นผู้อื่นเพียงปรายตามองเจ้าก็ต้องเขินจนอยากมุดดินหนีแน่นอน”

เซี่ยฟางหวามองคันฉ่องเบื้องหน้า ถึงแม้ฉินเจิงจะไม่เลิกคอเสื้อนางออกก็มองเห็นรอยช้ำเป็นจ้ำบริเวณต้นคออย่างชัดเจน สีหน้านางเปลี่ยนไปในทันที ทราบมาก่อนแล้วว่าเวลานั้นฉินเจิงรังแกนางอย่างไม่เกรงอกเกรงใจจนต้องทิ้งรอยเหลือไว้อย่างแน่นอน แต่ไม่คาดคิดว่าจะสะดุดตาแบบนี้ เปลวไฟในอกนางพลันแล่นปะทุขึ้นสู่ใบหน้า