ส่วนที่ 2 บทที่ 054-2

บทที่ 54-2 แลกเปลี่ยน

เซี่ยฟางหวาพลางคิดว่าฉินเจิงเจ้าเล่ห์จริงๆ แท้จริงแล้วยังฝังใจเรื่องที่เหยียนเฉินส่งจดหมายมาหานางเมื่อวานอยู่ ดูเหมือนจะตัดสินใจก่อนแล้วว่าต้องเค้นถามความจริงจากนางให้ได้ นางขมวดคิ้วขึ้นเพราะไม่อยากพูดเรื่องของเหยียนเฉินเท่าใดนัก

“ไม่อยากตอบ?” ฉินเจิงจ้องมองนางก่อนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “เป็นคนสำคัญมากในใจเจ้าหรือ? ดังนั้นเจ้าจึงไม่อยากให้ข้าทราบ? ใช่หรือไม่”

เซี่ยฟางหวาเงียบ

“ท่านอาจารย์ก็เป็นคนที่สำคัญมากในใจข้าเช่นกัน เขาเป็นคนที่ข้าเคารพนับถือมากที่สุดในใต้หล้า เดิมทีเรื่องของเขาถ้าไม่ใช่เจ้า ข้าเองก็ไม่อยากให้ผู้อื่นรู้แม้แต่นิดเดียว” ฉินเจิงกล่าว “หากเจ้าไม่อยากตอบ เช่นนั้นเราก็ไม่ต้องแลกเปลี่ยนกันแล้ว”

“เจ้าเล่ห์นัก!” เซี่ยฟางหวาแทบขบฟันก่อนด่าเขาอย่างทนไม่ไหว

ฉินเจิงยิ้มพลางมองนางดั่งฝนต้นฤดูใบไม้ผลิ สายลมเอื่อยพัดผ่าน ใบหน้าสง่างามดึงดูดชวนล่องลอยก่อนกล่าวอย่างนุ่มนวล “เจ้ากับข้าก็ไม่ต่างกันหรอก”

“จดหมายที่ข้าได้รับส่งมาจากม่อเป่ย” เซี่ยฟางหวาหลุบตาลงหลบสีหน้าและแววตาเขาก่อนตอบเสียงเรียบ