ส่วนที่ 1 บทที่ 093-3

บทที่ 93-3 รักเดียวใจเดียว

“เต๋อฉือไทเฮามองได้อย่างปรุโปร่ง ผู้คนจึงเคารพนับถือ มิน่าล่ะอดีตฮ่องเต้ถึงรักและให้เกียรติ” ฮองเฮาเงียบลงครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ

“ใช่แล้ว มีใครบ้างที่ต่อต้านเต๋อฉือไทเฮาได้?” หลินไท่เฟยพยักหน้า “ต่อมา เพื่อตระกูลของหลี่ว์

กุ้ยเหริน เพื่อที่ภายภาคหน้าจะได้ใช้ชีวิตกับคนที่รักอีกครั้ง เพื่อบ้านเมืองที่อยู่ในเบื้องลึกของจิตใจ ฝ่าบาทจึงตอบตกลง”

ฮองเฮาเม้มปากเงียบๆ

“ดังนั้น บ้านเมืองที่เขาดูแลอยู่ตอนนี้จึงแฝงไปด้วยความทุ่มเท ความยากลำบาก และความทุกข์ระทมในหัวใจตั้งไม่รู้เท่าใด” หลินไท่เฟ่ยกล่าว

“แต่ข้าจำได้ว่า เมื่ออดีตฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ เต๋อฉือไทเฮาก็มิได้ตามไปด้วย แต่ยังมีชีวิตยืนยาวมาจนถึงสามปีก่อนจึงจากไปด้วยความสงบ ว่ากันตามเหตุผลแล้ว หลังอดีตฮ่องเต้จากไป ฝ่าบาทก็สามารถลงมือแย่งชิงได้อีกครั้ง แต่เหตุใดเขาถึงยังคง…” ฮองเฮามองหลินไท่เฟยด้วยความลังเลครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยถามขึ้น