ส่วนที่ 1 บทที่ 070-3

บทที่ 70-3 ความอดทน

เซี่ยฟางหวารู้ว่าฮูหยินหมิงจากเรือนหกมีเพียงลูกสาวสองคน ไม่มีลูกชาย หรือก็คือเซี่ยอีมีแค่พี่สาว แต่ไม่มีพี่ชายหรือน้องชายเลยสักคน เมื่อนางเห็นคนอื่นมีพี่ชายน้องชายก็คงอิจฉาไม่น้อย นางตบมือ

เซี่ยอีเบาๆ อย่างปลอบใจแล้วเอ่ยขึ้น “บางครั้งคนที่เป็นพี่น้องแท้ๆ ก็มีเหตุให้ต้องห่างไกลจึงไม่สนิทกัน บางครั้งคนที่ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ กลับอยู่ใกล้แค่เอื้อมและสนิทสนมกันมากกว่า ไม่มีพี่น้องแท้ๆ แล้วอย่างไร ตระกูลเซี่ยของเรามีพี่น้องมากมาย เจ้าแย่งใครมาเป็นพี่น้องของตัวเองสักคนสองคนก็ได้”

เซี่ยอีฟังจบก็อ้าปากค้างมองเซี่ยฟางหวา หลังจากนั้นก็หัวเราะเยาะออกมา “พี่ฟางหวา ท่านหมายถึง ท่านแม่ของข้าที่รู้สึกเศร้าสลดมาโดยตลอดเรื่องที่ไม่สามารถมีทายาทผู้ชายให้กับเรือนหกได้ อย่างนี้ก็สามารถไปแย่งชิงมาก็ได้งั้นหรือ"

“ในตระกูลก็มีเรื่องการนำหลานมาเป็นลูกบุญธรรมไม่ใช่หรือ ไม่ใช่ว่าจะแย่งชิงมาไม่ได้?” เซี่ยฟางหวามองนางด้วยความขบขันเล็กน้อย

เซี่ยอีอึ้งก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา “ทำได้จริงหรือ”