ส่วนที่ 1 บทที่ 070-2

บทที่ 70-2 ความอดทน

“คุณหนู คณะตระกูลเฉียนเตรียมตัวพร้อมแล้วที่สวนดอกไม้หลังบ้าน ฮูหยินหมิงจากเรือนหกเลือกเรื่อง ‘เป่าหลันชุนเสี่ยว’ โหวเฟยไม่ชอบฟังงิ้วจึงชวนผู้อาวุโสท่านอื่นเข้าไปพูดคุยในห้องแทน ส่วนบรรดา

ผู้อาวุโสและสตรีที่ชอบฟังงิ้วกำลังเดินทางไปยังเวทีที่สวนดอกไม้หลังบ้าน ฮูหยินหมิงกล่าวว่าให้ข้ามาถามท่านดูว่าอยากฟังงิ้วหรือไม่ หากท่านไปก็จะรอท่านก่อนแล้วค่อยเริ่มแสดง” ซื่อฮว่าเข้ามาใกล้ก่อนจะคำนับ

เซี่ยฟางหวาแล้วเอ่ยขึ้นอย่างเป็นลำดับ

“ไปแน่นอน! เรื่อง ‘เป่าหลันชุนเสี่ยว’ เป็นเรื่องที่สนุกเรื่องหนึ่ง” เซี่ยฟางหวากล่าว

ซื่อฮว่าพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นข้าจะล่วงหน้าไปแจ้งให้ฮูหยินหมิงทราบก่อนนะเจ้าคะ”

เซี่ยฟางหวาโบกมืออนุญาต

ซื่อฮว่าก็รีบเดินออกไปอีกครั้ง

เซี่ยฟางหวาหันกลับมาแล้วกล่าวกับทุกคนว่า “หากพี่น้องทุกท่านยังอยากเล่นต่อก็เล่นต่อเถอะ หากอยากไปฟังงิ้วก็ตามข้าไปที่สวนดอกไม้หลังบ้านได้ หากอยากกลับจวน ระหว่างทางก็ระวังตัวด้วย ตามแต่ที่ทุกท่านจะสะดวก!”

ทุกคนมองหน้ากันแล้วพยักหน้า

เซี่ยฟางหวาหันไปมองฉินเจิง ไม่รอให้เขาเอ่ยนางก็กล่าวขึ้นมา “เจ้ากลับจวนได้แล้ว!”