ส่วนที่ 1 บทที่ 062-1

บทที่ 62-1 ความสัมพันธ์ลับ

การที่หรูอี้กับชุนหลันตามมาทำให้ฉินเหลียนไม่ค่อยพอใจเท่าใดนัก นางจึงเพียงจูงมือเซี่ยฟางหวาเดินไปโดยไม่พูดไม่จา

เซี่ยฟางหวาเดินตามนางอย่างเงียบสงบ ฝ่าเท้าเหยียบลงบนพื้นหินหยกสีดำเกิดเสียงแผ่วเบา เผยให้เห็นว่าร่างกายนางอ่อนแออย่างชัดเจน

หลังเดินไปได้ระยะหนึ่ง หรูอี้ก็เอ่ยถามเบาๆ “เหลียนจวิ้นจู่ ท่านจะพาคุณหนูฟางหวาไปหอเก็บหนังสือหรือเพคะ”

“ใช่แล้ว!” ฉินเหลียนหันไปมองหรูอี้แวบหนึ่ง “ท่านอาหรูอี้ ข้าพานางไปมิได้หรือ”

หรูอี้ลังเลใจพลางแอบมองสีหน้าของเซี่ยฟางหวา ใบหน้าของนางยังคงสงบเยือกเย็น พลางคิดว่าจวนจงหย่งโหวไม่มีหรือ ว่ากันว่าหอเก็บหนังสือแห่งจวนจงหย่งโหวใหญ่กว่าของวังหลวงเสียอีก หากเป็นนาง คงไม่ได้เกิดความสนใจมากเท่าใดนัก แต่ถึงอย่างไรหอเก็บหนังสือแห่งวังหลวงกับห้องทรงอักษรก็ไม่ใช่สถานที่ที่จะให้ผู้ใดเข้าไปง่ายๆ หลังไตร่ตรองครู่หนึ่งจึงเอ่ยตอบ “หอเก็บหนังสือเป็นสถานที่สำคัญอันดับสองรองจากห้องทรงอักษร แม้ฝ่าบาทจะอนุญาตให้ท่านเข้าออกได้ตลอดเวลา แต่การพาคุณหนูฟางหวาเข้าไปด้วย หากฝ่าบาททรงรู้เข้า…”