Who am - 9

"ไม่ ไม่ใช่" คริสพูดขึ้น "มันก็ชัดเจนนะคริส ก็เห็นๆ กันอยู่ว่านี่คือฮัน" มาร์โคพูด "เป็นไปไม่ได้ เมื่อคืนผมอยู่กับฮัน" คริสบอก คำพูดนั้นทำให้มาร์โคแสดงสีหน้าที่ตกตะลึง "จริงด้วย เมื่อคืนฝนตกนี่หน่า" เลวิสเสริม "ถ้าอย่างนั้น" มาร์โคหันมามองชายทั้งสอง "ฆาตกรคนนี้เป็นใครกัน"

คริสที่ได้ฟังก็ส่ายหัวออกมาอย่างไม่สบอารมณ์นัก เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่านี่เป็นใคร แฝดของฮันงั้นเหรอ? แล้วทำไปทำไมล่ะ จากที่ดูแล้วเหมือนแค่หยิบมีดออกมาแล้วทำการฆาตกรรมเลย พวกเขาลองย้อนดูกล้องวงจรปิดในเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ มันก็ยิ่งไม่สมเหตุสมผล มันไม่มีแรงจูงใจในการฆ่าเลยด้วยซ้ำ เกิดอะไรขึ้นกันนะ คริสได้แต่คิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ก็ไม่อาจหาเหตุผลใดๆ มาประกอบการกระทำของฆาตกรรายนี้ได้เลย

"ผมว่า เราไม่ควรบอกเรื่องนี้กับคนอื่น" เลวิสพูดเพราะเขารู้ดีว่าถ้าบอกไป น้องๆ ของเขาได้ตกใจยกใหญ่แน่ แต่ที่แย่กว่าก็คือ น้องๆ อาจจะออกตามหาคำตอบกันเอง ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีเอาเสียเลย

อีกสองคนที่ได้ฟังก็เห็นด้วยกับคำพูดของเลวิส ไม่บอกใครจะเป็นการดีกว่า ไว้เขาหาตัวแฝด? ของฮันได้เมื่อไหร่ค่อยบอกคนอื่นก็แล้วกัน

.

"อยากไปสวนสนุก" เสียงของสกายที่วันนี้ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษกล่าวขึ้นหลังจากอาจารย์ปล่อยให้พักได้ "ที่ไหนเหรอ" เจแปนถามสกายที่ดูอยากจะไปสวนสนุกอะไรนั่นสุดๆ "สวนสนุกที่เปิดใหม่ไง อยู่ใกล้โรงเรียนพวกเราพอดีเลย" สกายตอบ "งั้น เลิกเรียนไปกันเถอะ" โซลพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้นเพราะอีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงพวกเขาทั้งห้าก็จะเป็นอิสระจากนรกขนาดย่อมนี้แล้ว

"ได้ ไปสิ" ชาร์ลีพูดขึ้นหลังจากถามคริสเสร็จ และแน่นอนว่าหากชาร์ลีไปฮันก็ต้องไปอยู่แล้ว

.

เมื่อทั้งห้ามาถึงสวนสนุกทุกคนก็ต่างเล่นเครื่องเล่นกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งเริ่มเกิดอาการอยากเข้าห้องน้ำกันซะงั้น ทุกคนแยกย้ายกันไปเข้าห้องน้ำโดยเหลือฮันกับเจแปนที่กำลังซื้อสายไหมกันอยู่

"ฮันเราขอไปซื้อน้ำร้านนั้นก่อนนะ" เจแปนพูดก่อนจะหันกลับมาแล้วบอกว่า "ถ้าเกิดอะไรขึ้น ฮันส่งจุดตัวเดียวมาให้เราได้เลยนะ เรารู้สึกเหมือนมีคนมองพวกเราอยู่ตลอดเลย" จากนั้นเจแปนก็เดินออกไปซื้อน้ำตามที่เขาบอกไว้

มีคนมองเราอยู่ตลอดงั้นเหรอ ไร้สาระจริงๆ ใครเขาจะมามองพวกเรากัน ฮันคิดก่อนจะเดินออกไปนั่งที่เก้าอี้แถวๆ นั้น

.

โซล ชาร์ลีและสกายที่เพิ่งออกจากห้องน้ำก็หันไปเห็นเจแปนที่เอาแต่หันไปหันมาอยู่หน้าร้านสายไหมที่เขากับฮันมาซื้อก่อนหน้านี้

"ฮันหายไปไหนไม่รู้" เมื่อร่างของอีกสามคนปรากฏสู่สายตาของเจแปนเขาก็เอ่ยออกมาด้วยความกังวลทันที หลังจากได้ยินคนพูดของเจแปนทุกคนก็ต่างมีสีหน้าที่กังวลเว้นแต่ชาร์ลีที่ยังดูสบายๆ "ไม่ได้หายไปไหนหรอก" ชาร์ลีพูดขึ้นดึงความสนใจของคนทั้งสามให้หันมามองเขา

"ฮันทักมาบอกเราว่าจะไปนั่งที่สวนน่ะ" ทุกคนต่างโล่งใจเมื่อได้ยินคำนั้นจากปากของชาร์ลี แต่ไม่นานนักทุกอย่างก็กลับมาเคร่งเครียดอีกครั้ง

"ทุกคน เราว่าฮันหายจริงๆ แล้วแหละ" เจแปนเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นข้อความที่เพิ่งแจ้งเตือนขึ้นมา

.

ฮันเอนกายลงนั่งที่เก้าอี้สีครีมที่ถูกปรับแต่งให้มีลักษณะดูกลมกลืนกับสถานที่แห่งนี้ หลับตาลงครู่หนึ่งก็สัมผัสได้ว่ามีใครบางคนกำลังเดินเข้ามาหาตน ฮันลืมตาขึ้นก่อนจะพบว่าคนที่เดินมากลับไม่ใช่เจแปนหากแต่เป็นหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเขา

"ฮัน" เธอเรียกชื่อของเขาออกมา จะว่าไปผู้หญิงคนนี้หน้าคุ้นมาก เหมือนจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

"หนีไป คุณฮาวาตอนนี้ไม่อยู่แล้ว นายต้องรีบหนีก่อนที่มันเจอตัวนาย" คุณฮาวา? แม่เหรอ จริงด้วย แม่ของเขาชื่อฮาวา แม่ไม่อยู่แล้วงั้นเหรอ หมายความว่ายังไงกัน

"แม่ไม่อยู่แล้วหมายความว่ายังไงครับ" ฮันถามผู้หญิงตรงหน้าที่ตอนนี้เขาก็ยังจำชื่อไม่ได้ "แม่นายตายแล้วฮัน เธอไปแล้ว" หญิงคนนั้นตอบ อะไรกัน ตายแล้วอย่างงั้นเหรอ เกิดอะไรขึ้น แม่ตายได้ยังไง ยังไม่ทันได้เจอกันอีกด้วยซ้ำ น้ำตาใสๆ ค่อยๆ ไหลออกมาจากตาของเด็กที่เพิ่งจะเสียคุณแม่ไป

"ได้ยังไงครับ" ตอนนี้ฮันไม่ตอบรับอะไรทั้งนั้นในหัวเขามีแต่คำถามที่อยากจะถามคนตรงหน้า "เอาล่ะฮัน ฉันคือเลขาของคุณฮาวาหวังว่านายจะจำกันได้นะ นายต้องรีบไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ก่อนที่"

"ก่อนที่อะไรเหรอซอล" อ่า ที่แท้นี่คือน้าซอลสินะ และดูเหมือนว่าซอลนี่แหละจะเป็นคนที่พาเขาไปทิ้งไว้ที่ตรงนั้นด้วยสินะ "ไม่มีอะไรค่ะ" ซอลตอบกลับชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามา

"ไม่มีอะไรงั้นเหรอ หึ ฉันได้ยินหมดแล้วล่ะ" ชายคนนั้นไม่รอช้าเขาควักมืดออกจากกระเป๋าเสื้อจากนั้นก็ทำการปาดคอของหญิงสาวตรงหน้าฮัน เลือดสีแดงที่ไหลออกมาเปรอะหน้าของฮันที่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า นี่นับเป็นการฆาตกรรมที่อุกอาจที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นตามข่าวเลยทีเดียว

หลังจากทิ้งร่างของซอลให้ชายอีกสองคนที่อยู่ข้างหลังลากไปนั้นชายคนนั้นก็ค่อยๆ เดินเข้ามาหาฮันช้าๆ "ฮันแกทำแผนทุกอย่างของฉันพัง" ชายคนนั้นพูดกับเขาก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไป