webnovel

Chapter 12

General Kayato's POV

"WHAT THE HELL?!" malakas na sigaw ko. Napa hawak ako sa aking bibig dahil mukhang masusuka ako.

"What? Why are you shouting?" maang na tanong niya.

"What the hell is that?!" turo ko sa kinakain niya. Tinaasan niya ako ng kilay sabay nguya sa kinakain niya.

"Bulag ka ba? isang fresh na baboy lang naman. Tsk! Anyways.. hiniram ko ang knife ng kasamahan mo, hindi ko kasi makita ang katana ko."

Nanlaki ang mata ko ng kainin niya ang isang habang may dugo pa na long intestine ng baboy. Alam niyo yung fresh? Fresh na fresh siya! Bago katay! At hindi pa linuluto.

Hawak niya yung knife, at ang hindi ko inaasahan na gagawin niya ay ang bigla niyang pagkuha sa puso ng baboy. Yung gitna ng tyan ng baboy ang naka buka at kitang kita ang laman nito. Tumutulo pa ang dugo nito sa ibaba. Bigla niyang kinain ang puso. Marami naring dugo ang damit niya at tumutulo rin ang dugo sa bibig niya pati sa mukha niya

"What the hell are you?" biglang tanong ko. "Are you one of them?"

Tumigil siya sa pagkain at binaba ang kinakain niya pati ang kutsilyo. Tumingin siya sa akin. Dun ko lang na realize na pure na pula na ulit ang mga mata niya.

"Hmm.. papaano ko ba ito sasabihin.." yung mga mata niya wala paring emosyon. Jusko day.. "Isa ako sa kanila pero medyo hindi ganun katulad sa kanila."

"Huh?"

Third Person's POV

"Who are you?" tanong ng lalaking naka lab sa babaeng tulala at may kakaibang mga mata. Tumingin lang ito sa kanila tas inalis muli. Ang akala nilang hindi ito sasagot.

"Bakit niyo pa ako binuhay?" malamig na tanong nito. Nag katingin ang mga naka lab gown. "Patay na ako.. malaya na ako.. tanggap na nila.. mga demonyo kayo." mahinahon na sabi nito.

May biglang dumating na matandang lalaki, nag si tabi ang mga naka lab gown.

"Binuhay ka namin para maging kauna unahang example ng walkers. Also ikaw ang example ng pagiging imortal. Ayaw mo ba?" mabilis na nag bago ang timpla ng dalaga.

"HAYOP KA!" malakas na sigaw nito. Mabilis pa sa alas kwatro na nasa pader na ang dalaga at hawak hawak nito ang leeg ng matandang lalaki. "Hindi niyo na dapat ito ginawa! LABAG ITO SA BATAS NG DYOS!"

"Hahahahahaha.. walang totoong dyos.. ijha.. wala! At saka ayaw mo ba? Buhay ka ulit? Makikita mo uli ang mga magulang mo? Ang pamilya mo?"

natigilan ang dalaga at natulala. Dahan dahan nitong nabibitawan ang leeg ng lalaki. Hanggang sa mapa hawak ito sa kaniyang ulo.

"HINDI!! HINDI!! MALI ITO!! MALI!! GRAAA!!" at ang oras na iyon ay bumaha ng dugo sa buong paligid ng lab.

General Kayato's POV

"What do you mean?"

Napa rulyo ito ng mata. Kinuha nito ang short intestine at sinimulang kainin. Yuck.. fuck..

"Zombie rin ako but Hybrid type. Nasa tamang pag-iisip at hindi katulad ng mga zombie para parin akong tao. Yun nga lang I have a blood eyes."

"ZOMBIE KA RIN?! Tell me, may alam ka ba sa mga nang yayaring ito?" she look at me at nag kibit balikat lamang ito at kumain uli.

Dahil sa na inis ako sa kaniya ay mabilis ko na hinablot ang baril ko at tinutok sa kaniya. Pero hindi man lang siya natinag dahil patuloy parin ito sa pagkain, I can't stand seeing her eating a fresh meat.

"Tell me or die." banta ko sa kaniya pero wala parin.

"Alam mo bang sinasayang mo lang ang bala mo sa akin?"

"Hindi masasayang ang bala ko dahil isa ka rin sa katulad nila!"

"Katulad nga ako nila, pero tandaan mo I'm a Hybrid at sinabi ko na sayo na katulad parin ako ng tao, nasa isip parin ako. I can eat or kill you anytime but I choose not. Nakakadiri kaya kumain ng tao." sabi nito.

"At hindi ka nandiri na kumakain ka ng fresh meat? At hindi pa talaga luto huh."

"Every last week of the month ay nakakaramda ako ng kakaibang gutom. I need to eat flesh, at kapag nakakain na ako pwedi na akong hindi kumain ng buong month. Walang kain walang inom kaya ko yun gawin."

Hindi ako maka paniwala sa pinag sasabi niya. Totoo ba ang pinag sasabi nito?

"Ako ba pinag loloko mo?"

Sinamaan niya ako ng tingin.

"Bulag ka ba? Nakikita mo na nga ang ibidinsya diba? At saka kung papatayin mo lang naman ako ngayon, gawin mo na. Katuld ng mga zombie patamaan mo rin ako sa utak. Also kung hindi naman pwede bang umalis ka muna dito sa loob ng bus, sa ganitong ka intense red ang mga mata ko iba ang nakikita ko sa mga meat, isang araw kayong wag papasok dito kung ayaw niyong maubos at kung may awa kayo bigyan niyo ako ng mga fresh meat." napanganga ako sa sinabi niya. Yun na ata ang PINAKA mahaba niyang sinabi.

"At sino ka naman para sundin ko?"

"Isa akong mama mayan ng pilipinas malapit nang tawaging survivor, at saka gusto niyong matapos na tong sakuna diba at ayaw niyo naman atang maging wave ang walkers. May mga kakilala akong makakatulong sa atin."

"At paano ako nakaka segurado na hindi mo kami gagalawin?"

Tinutuk niya sa akin ang kutsilyo kaya tinutuk ko rin sa kaniya ang hawak kong baril.

"Alam mo ang dami mong tanong! GET OUT! Kung ayaw mong ikaw ang kainin ko."

Ginawa niya yung move ng kamay na pang shoo.. at dahil malakas ang pakiramdam ko na wala naman talaga siyang masamang gagawin ay umalis na ako sa bus. Tinawag ko si Razer at kinausap ng masinsinan also pina kuha ko narin siya ng iba pang baboy ramo para may ipang kain kami at halimaw sa loob ng bus.

"Sir. Ms. April Night wants to talk to you." dali dali akong pumasok sa bus.

"What do you want?"

"Asan tayo?" tanong niya. Hindi parin ito tumitigil sa pagkain.

"Nasa isang gubat medyo malayo sa City."

"Green Road?"

"Yeah, we saw a sign the time that we enter the forest and if I'm not mistaken the sign said that we are 100 m away from the Green Road. Why do you asked?"

"Bukas, aalis tayo. Pupuntahan natin ang kakilala ko. Paunahin mo na ang mga kasamahan mo at ang mga estudyante papaalis sa lugar na ito."

"Ang kakilala ba na sinasabi mo ay makakatulong sa atin?"

"Yeah."

Tumango nalang ako. Lumabas na ako ng bus at pumunta kay General Gomez.

"You need to take the road by tomorrow."

"Why?" takang tanong nito.

"We have a very important matters to, sasama sa inyo ang beta at omega." tango lang ang sinabi nito. Nag saludo muna kami sa isat isa bago siya umalis at kina usap ang mga kasamahan niya at ganun rin ang ginawa ko.