Chapter 8

D POV

"Damon...I also have a request..."

"Go on...what is it?"

"You asked me to be myself right? Pwedeng no judgments? I swear on my Nana's life that starting now, what you will see is the real me."

Hindi muna ako nagsalita.

I'm honestly surprised by what she said.

Remembering the way she called for her Nana while she was having a nightmare, I think she's very important to Bella.

I look at her in the eyes.

Nagulat ako nang mabasa ang pag-aalangan sa mga mata nya.

I'm surprised that I can finally read an emotion in her eyes.

"Okay! No judgments!" I finally say.

Kitang-kita ko ang tuwa sa mga mata nya.

"Thank you Damon!" she says with a genuine smile on her face.

Dug dug dug dug

"So...ano nga ang request mo for lunch?"

"Sigurado ka ba talaga na ipagluluto mo ako?"

Bella POV

"Oo nga!"

Bakit ko pa ba ito ginagawa?

Nakapagdesisyon naman na ako na lumayo.

So bakit ko pa kailangan maipakita sa kanya na marunong talaga ako magluto?

Umaasa pa rin ba ako na magbabago ang tingin nya sa akin?

Para saan pa?

Kasal na sila.

D POV

"Wala rin naman kasi akong gagawin while I'm here so might as well do something."

"Why not surprise me?"

"Okay sige. Feel free to watch para sigurado kang wala akong Racumin na ihahalo sa pagkain mo."

Sabay tawa nya.

Dug dug dug dug

I ignore this abnormal beat of my heart.

Wala ito!

I settle myself in a chair para panuorin nga si Bella habang nagluluto.

This is something I've always wanted to do whenever Bea cooks for me kaya lang she doesn't allow me in their kitchen.

Ayaw nya daw kasing makita ko syang pawisan at amoy ulam.

Tahimik lang si Bella habang hinahanda ang mga ingredients ng iluluto nya.

Her hair is up in a haphazard bun with a few stray hairs refusing to be tamed.

I couldn't resist it...

I stood up and tucked the few stray hairs sa tenga nya.

Nagulat pa sya sa ginawa ko.

"A...a...nong..." napaatras na tanong nya.

"Inayos ko lang yung buhok mo. Pasaway kasi katulad mo." biro ko sa kanya.

Which I immediately regret dahil nakita ko ang lungkot na gumuhit sa mga mata nya.

"Salamat!" she said then looked down.

Nagpatuloy na sya sa ginagawa nya.

I feel like a total jerk for saying it.

I know I should say sorry pero lumagpas na yung moment kaya hinayaan ko na lang.

Mag-iingat na lang siguro ako sa susunod.

Wala na akong nagawa kundi bumalik sa pwesto ko.

She continued cooking while I observe her.

Focused sya sa ginagawa nya.

And much as I hate to admit it...nakafocus ako sa kanya.

Ang sarap nya panuorin habang nagluluto.

Hindi ko namalayan na lumipas na ang ilang minuto at patapos na sya.

Naaamoy ko na yung niluto nya.

My favorite sinigang!

"Hmmm...."