Prologue
"Raine? Ehehehe,"
What a sheet of paper. Paano ba umamin sa isang tao na gusto mo siya? Medyo masakit sa bangs eh. Tiningnan niya 'ko by his oh-so-famous-look, emotionless.
"What?"
Bakit ganun? Bakit pati boses niya, perfect? Ganyan ba talaga siya pinagpala? Bakit nakakainsecure huhu.
"May sasabihin ako eh. Ehehe,"
Sheet. Sheet. Sheet. E'to naaaa,
Tiningnan niya lang ako. Inhale-Exhale breatheeee. Pumikit ako at sinabing,
"R-raine, gusto kita ehehe,"
One
Two
Three
o_<
>_o
o_o
'Nasaan na siya?!' Lumingon ako sa likuran ko at nakita ko si Raine na naglalakad na palayo. 'Hindi ko naramdaman yun, ah?' What. The. Fudge. So yun na yun? Ganun ba talaga ang magiging resulta kapag umamin ka sa isang tao na may gusto ka sakanya? Lalayasan ka?
"RAINE, SABI KO, GUSTO KITA!" tumigil siya sa paglalakad at lumingon sa'kin.
"Hindi kita gusto," tsaka siya tumalikod at tuluyan nang nawala sa paningin ko. Okay naman. Okay lang talaga.
Filipino, Teen Fiction Story, First Story that I will write. Hope you'll support it..