Enrty No. 1, 875

August XX, 20XX

SUBJECT: Entry No. 1, 875

Infinity Janine Ramos <infinityramos@ymail.com>

Mahal,

I don't know why I'm still doing this Email thing. Lalo na at sigurado akong hindi mo naman 'to mababasa.

Siguro ito kasi 'yung way ko to cope with the pain of losing the most important person in my life. You.

Today is Lyra and sir Jhezz's wedding...second surprise wedding to be specific. Hindi sana ako a-attend. Pero gusto kong maging part ng pinaka masayang parte ng buhay ng kaibigan ko.

Bakit ko nasabing pinaka masayang parte ng buhay ang wedding? Kasi 'nong kinasal tayo, iyon ang pinaka masayang sandali ng buhay ko.

Hindi man magarbo, wala man tayong handa. Ni wala nga tayo halos kasama. I remember nanghatak lang tayo ng kaklase natin and Ma'am Diaz, my propesor, to be the witness on our wedding. Pero para sa'kin, 'yon ang pinaka maganda at magarbong kasal. Kasi ikaw ang pinakasalan ko.

Oh by the way they are expecting also. I wish you saw how happy sir Jhezz ng sabihin ni Lyra na buntis siya. He is so happy beyond comprehension!

Well they deserve to be happy after all that they've been to. Napagod na siguro si fate sa kanila kaya binigyan na sila ng happy ending.

I'm so glad they experienced it. 'Yong happy ending. Kasi iyong atin ending lang, sandali lang naging happy.

Sobrang sweet nila kanina!!

Mag-wa-walk out na sana ako sa reception. Pero buti na lang napigilan ko. Because After 5 years years of pain, may naging pain reliever sandali ang puso ko.

Sandaling naging okay ako.

Kaya I didn't regret going to Lyra's wedding.

Pero after that, reality once again slap me. Bumalik na naman ako ulit sa dati.

Yes, I can smile, I can laugh, I can be happy...or sort of, in front of many people. But deep down in my heart, I know that I'm not okay. I will never be okay. Because I miss you. Every second, every heartbeat. And what pains me more is that I can't do something about it.

Suguro kung alam mong ganito ang ginagawa ko sa buhay ko pagagalitan mo ako. 5 long years. Limang taon ng pag-iyak at kalungkutan dahil sa sobrang pagka-miss sa'yo.

Ang daya mo naman kasi! Sabi mo hindi mo ako iiwan. Sabi mo babantayan mo 'ko lagi. Sabi mo...you promised. And once again someone broke their promise to me. But yours is the most painful one. Dahil hindi pa din ako makatayo pagkatapos ng mahabang panahon.

Siguro darating din ako sa puntong makakalaya ako sa tanikala na ako mismo ang nag gapos sa sarili ko. Pero hindi pa siguro sa ngayon.

Lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita.

Ikaw lang.

- Infinity