12

Als we bijna bij mijn huis zijn, geeft mijn mobiel een geluidje. Ik kijk wat het is en zie een whatsapp bericht van Olivia.

— Dude, waar ben je? Heb niets meer van je gehoord sinds je ging werken gister.

Kom naar mijn huis, ik wil je aan iemand voorstellen. —

— Oké, ben onderweg. Maar zorg dat je drank en een uitleg voor me klaar hebt staan.

Het is nog te vroeg voor alcohol. —

— Ergens op de wereld is het vijf uur. Kan prima.

Je hebt gelijk. Ik zorg dat het klaar staat. Tot straks. —

— Tot strakss, dudey.

Wat is Olivia ook een figuur. Ik ben benieuwd wat ze gaat zeggen als ze Lucian ziet.

'Ik woon aan het eerste portiek.' Laat ik weten als we de straat in rijden waar ik woon. De man parkeert zijn auto aan de overkant van de weg en we stappen uit, steken de straat over. Ik open de deur van de flat en Lucian houdt de deur voor me open, loopt na mij naar binnen. Met een andere sleutel open ik mijn brievenbus en pak de enveloppen die er in liggen. Vast rekeningen. Geweldig. Ik neem Lucian mee de trappen op en open de deur van mijn appartement. 'Skitty!' Roep ik boos als ze het trappenhuis op rent. Ik kan haar nog net pakken voordat ze de trap af wil gaan. 'Moet ik je echt opsluiten als ik weg ga?' Binnen sluit ik de deur en laat haar weer lopen.

'Heb je je kat echt naar een Pokémon genoemd?' Lucian kijkt me vermaakt aan.

'Ja, slecht hè? Doe alsof je thuis bent.' Ik leg mijn sleutels en post in de mand op de kast en ga naar de keuken. 'Wil je iets drinken? Er is niet heel veel keuze..' Ik zie dat er ook geen drank meer is. Dat hebben we vorig weekend natuurlijk opgedronken.

'Doe maar iets.'

'IJsthee?' Ik zet mijn tas op de eettafel en haal de fles ijsthee uit de koelkast, daar wil ik sowieso een glas van.

'Prima.' Lucian kijkt de ruimte rond en neemt plaats op de bank. Ik haal twee glazen uit de kast en schenk in beide ijsthee. Het valt me op dat Skitty haar voerbak leeg is en ik doe er een schepje nieuwe brokken in met wat nat voer. Ook vul ik haar waterbakje nog bij voordat ik met de glazen naar de woonkamer ga. 'Dank je.' Zegt hij als ik hem het glas ijsthee geef. Skitty zit al naast hem en houdt alles in de gaten. Ik ga aan zijn andere kant zitten, met mijn rechterbeen onder me gevouwen. Kort kriebel ik de kitten door haar vacht en omdat ze net te ver weg zit moet ik redelijk ver voorover buigen, over Lucian heen. 'Dit mag je vaker bij me doen, maar dan je hoofd nog iets lager.' Het bloed stijgt naar mijn wangen en ik schiet rechtop als ik doorheb wat hij bedoelt. O mijn god! Lucian lacht vermaakt en drukt een kus op mijn slaap. 'Je bent schattig als je bloost.' Daarvan worden mijn wangen nog roder. Tot mijn grote opluchting wordt er aangebeld bij de portiekdeur en spring ik van de bank af. Dat zal Olivia wel zijn.

Ik druk op de knop naast de voordeur om met haar te kunnen praten. 'Dude, je hebt een fucking huissleutel.' Grinnik ik.

'Ik ben te lui om die te gebruiken.' Zeurt ze. 'Please?'

'Omdat jij het bent.' Ik druk een andere knop in waardoor het portiek van het slot gaat.

'Tot over een halve minuut.' Ze heeft de sleutel waarschijnlijk gewoon in haar tas. Lui beest dat ze is. Ik open de voordeur alvast als ik me duizelig begin te voelen. Ook voel ik dat ik lichte hoofdpijn heb. De pijnstilling is bijna uitgewerkt, denk ik.

'Lucian..' Ik zet mijn handen op de kast voor steun en knipper met mijn ogen om de sterretjes weg te krijgen, wat niet lukt.

'Duizelig?' De man tilt me op als ik knik en draagt me naar de bank, waar hij me neerlegt.

'De paracetamol zijn uitgewerkt.' Deel ik fluisterend mee.

'Waar heb je ze liggen?'

'In een kastje in de keuken, volgens mij. Ik weet het niet zeker.'

'Ik kijk wel even. Blijf liggen.' Lucian drukt een kus op mijn voorhoofd en ik hoor hem naar de keuken lopen.

Olivia verschijnt in de gang en sluit de deur achter haar. 'Ik ben iets later, ik werd opgehouden door een super mooie en dure auto.'

'Wat voor auto?' Wil ik weten.

'Een freaking Maserati. Heb je die niet gezien? Hij staat recht voor de portiekdeur.'

Ik lach even. 'Die is van Lucian.'

'What the f- Hoe-? Waar-?' Ze komt niet uit haar woorden en ik moet nog meer lachen, wat mijn hoofdpijn erger maakt. 'Moet je me iets vertellen, Nessa?' Fluistert ze met haar hand naast haar mond.

'Ik ehm.. We hebben-'

Olivia onderbreekt me. 'Zeg me niet dat je seks met hem gehad hebt!' Nog steeds praat ze zacht.

'Nee, maar het scheelde niet veel of we hadden wel seks gehad.' Prevel ik, waarna ik terugdenk aan gisteravond en voel de kriebels weer in mijn buik. 'We hebben gezoend en het liep een beetje uit de hand.'

'Oh my god, ik wil straks alles tot in de details horen.' Ze zet haar tas onder de salontafel en komt naast me zitten. 'Zou je vanavond niet naar Abby gaan?' Nu praat ze normaal.

'O! Shit, ja! Dat ben ik helemaal vergeten.' Ik druk mezelf omhoog en kijk zoekend naar mijn tas om me heen. De hoofdpijn verergert en ik moet mijn best doen helder te blijven denken. In de keuken, daar heb ik mijn tas gelaten. Ik ga naar de keuken en zie Lucian in de kastjes zoeken. 'Kan je ze niet vinden?'

'Nee, maar zou jij niet blijven liggen?'

'Ja, ik pak alleen mijn mobiel en ga weer op de bank liggen.' Ik slenter weer naar de bank en ga liggen.

'Gaat het wel met je?' Vraagt Olivia bezorgd.

'Ik heb een hersenschudding.' Zeg ik kort terwijl ik het telefoonnummer van Maria, de moeder van Abby, zoek in mijn contactenlijst.

'Met Maria.' Hoor ik als er opgenomen wordt.

'Hoi Maria, met Vanessa.'

'Hey, wat klink je ziek. Is alles oké?' Abby haar moeder klinkt bezorgd.

'Het gaat redelijk, maar ik heb een hersenschudding en moet een paar dagen rust houden.' Leg ik uit.

'Wat vervelend, ik zal het aan Abby doorgeven dat ze je deze week niet ziet. Beterschap meid.'

'Bedankt.' Ik druk het gesprek weg als Maria ook afscheid genomen heeft en leg mijn mobiel weg. Het licht doet zeer aan mijn ogen.

'Een hersenschudding dus. Hoe krijg je dat voor elkaar?' Wil mijn beste vriendin weten.

'Ik was gister flauwgevallen door de hitte. En omdat er niemand hele dagen om me kon denken, heeft Lucian zijn vakantiedagen opgeofferd om voor me te zorgen.'

'Awh, wat lief. Maar hoe ga je het nu met je wedstrijd doen? Of ga je niet meer?'

'Lucian gaat me trainen als ik me beter voel. Hij is de fucking UFC kampioen van 2010.'

'O mijn god, echt waar?' Vraagt Olivia ongelovig. 'Dus alle andere deelnemers kunnen gewoon thuisblijven?'

'Zo goed ga ik in deze korte tijd niet meer worden. En mijn conditie zeker niet, nu ik eerst één tot drie weken niet mag sporten.' Ik kijk naar Lucian die de keuken uitloopt met twee witte pilletjes in zijn hand. 'Eindelijk gevonden?'

'Ja, je had ze goed verstopt. Dit waren ook de laatsten.' Hij geeft me de paracetamol en ik ga rechtop zitten. Met het hele glas ijsthee werk ik de pillen naar binnen en kokhals als de tweede niet helemaal doorgeslikt wordt. Ik ren naar de keuken en vul mijn glas snel met water, waar ik meteen een slok van neem om de paracetamol weg te spoelen. Gatver, wat zijn die dingen vies. Terug in de woonkamer zie ik Olivia en Lucian praten. Ik neem naast hem plaats en leg mijn hoofd tegen zijn schouder.

'Vind je het erg als ik even wacht tot de pijnstilling werkt voordat ik mijn kleren ga inpakken?'

'Nee, blijf maar mooi zitten.'

'Wat had je gister met Abby gedaan?' Vraagt mijn beste vriendin.

'Alleen wat spelletjes deze keer. Ze wilde graag memory doen, puzzels maken en wilde voorgelezen worden uit het boekje dat ik al drie keer aan haar voorgelezen heb vorige week. Maria was een paar boodschappen vergeten en drukte de baby in mijn armen voordat ze weer naar de winkel ging.'

'En, was je helemaal in paniek? Ik zie je al rondrennen.' Olivia lacht om haar eigen gedachten.

'Nee, natuurlijk niet. Nou ja, ik wist niet zo goed wat ik moest doen toen Max huilde. Maar met een beetje flesvoeding was hij meteen stil. Al moest ik dat eerst nog opwarmen.' Ik ben trots op mezelf dat ik toen niet in paniek raakte en het kleine jongetje stil kreeg. Hij is totaal geen lastige baby, maar als niet-moeder wist ik niet direct wat te doen.

'Waar is de drank eigenlijk, je zou dat klaar hebben staan.'

'We hebben alles vorig weekend opgemaakt en ik had niet veel tijd om naar de winkel te gaan deze week.'

'O ja, dat is ook zo.'

'En ik mag geen alcohol met m'n hersenschudding. Ik heb alleen ijsthee in de aanbieding. En kraanwater.'

'Dat is ook goed.'

'Ga maar halen.'

'You bitch.' Lachend staat Olivia op en gaat naar de keuken.

'Hoe voel je je nu?' Lucian plaatst zijn lippen net voor mijn oor.

'Ietsje beter dan net. Ik heb niet meer duizelig, maar wel erg moe.'

'Dat hoort er ook bij.'

'Ik kan niet eens anderhalf uur wakker blijven.. Ugh.' Ik leg mijn hoofd tegen de rugleuning en voel iets achter me. Direct hoor ik een boze miauw en een plof. 'Oeps, sorry Skitty.' Ze springt weer op de bank en gaat naast me zitten. 'Ik ga mijn kleren eens inpakken. Ik moet zometeen echt slapen.' Met moeite lukt het me op te staan en ik merk meteen dat mijn spieren niet gaan meewerken, dus ik ga weer zitten. 'Wil je me naar mijn slaapkamer dragen? Ik heb niet de energie om zo lang te kunnen staan.'

'Tuurlijk, Kitten.' Lucian tilt me op en draagt me naar mijn slaapkamer. 'Ga anders eerst even slapen. Over twee uurtjes maak ik je wel weer wakker.'

'Vind je dat niet erg?'

'Nee, zeker niet. Slaap lekker.' Hij plaatst een kus op mijn lippen en verlaat de kamer.