webnovel

The Campus Nerd is a Bully (Tagalog)

Penulis: HeavySleeper
Masa Muda
Sedang berlangsung · 152.2K Dilihat
  • 34 Bab
    Konten
  • peringkat
  • NO.200+
    DUKUNG
Ringkasan

The Campus Nerd is a Bully, Sounds clique? Yeah I guess so. A group of four handsome, drop dead gorgeous men, incredibly rich who's been making every students kneel in their front. In a story where the kings and the badboy meant to bully every weaks including the nerds. There is Arc Famorcan who never got threatened in their vast riches, in their good looks and power because she believed bullies should also experience bullying and nerd must do the bully. The nerd who did a little overstepped in the kings borders experience the bullying like in the stories and dramas but not today. She promised to herself she'll never stay still. She's done with the common beliefs that nerds deserves being treated low. But Grint Jang as a king who wanted to ruin this little tough girl life, suddenly burst out in her classroom one day claiming her as his wife. But this evil nerd never lost some tricks off her sleeve. Will their story lead into a fairy tail like love story? "I'm a king so learn to act like a peasant!" -Grint Jang "I'm a Devil so learn to act like an Angel or I'll drag you to hell" -Arc Famorcan A/N: I changed the description from the original version because I feel like improving it ;-)

Chapter 1King

Nakaupo ako sa bandang dulo ng table sa canteen, mag isa lang ako together with two books and two platter of spaghetti. All for myself. Sinimulan ko ng kainin ang pasta na in order ko sa canteen ngunit nakakailang subo palang ako ay may mga palad na padabog na bumagsak sa harapan ko. Iniaangat ko ang ulo ko upang silipin ang kung sinong siraulo ang gumawa nun. At isang gwapong nilalang ang humarap sa akin. Sobrang gwapo para lang maging siraulo.

"Simula ngayon official territory ko nato at walang sino man ang pwedeng kumain dito! Kaya pwede ka ng umalis" iwinagayway pa nito ang kamay ko upang paalisin ako ng parang aso.

I stood up at hinarap siya.

"At pano mo nasabing territory mo ito e obvious naman na ako ang nauna dito" I said calmly. You know what I really hate among all people? A bully...even though I'm one of them. They bullied me first, I'm just turning back the favors.

"Can you see this? Lahat ng may sticker na ganito ay mark na territory namin to" sabi niya habang tinatap yung pulang sticker sa may nakasulat na king yata yun bago nagpakawala ng nakakalokong ngiti. Nilapitan ko naman ng sticker at tinanggal ito.

Wala pang kumakalaban sakin. Okay fine! That's a lie. Madami na ang nagtangkang mambully sakin pero syempre lumalaban ako.

One time there's a girl na isinubsob ako sa plato ng spaghetti kaya ang ginawa ko, I threw it back at her. Kaya ayon pareho kaming may mantsa sa damit.

Lumapit ako sa kanya at tsaka pinunit ito at tinapon.

"Wala ng sticker, so do you mean akin na ulit ito?" sarcastic kong tanong at tinaasan siya ng kilay. Agad naglaho ang nakakalokong ngiti sa labi niya.

"Hoy! Babae kilala mo ba kong sino ako?he asked in a serious tone. It suddenly sends me chill and goosebumps. He's so serious, I think he can swallow me alive at this moment.

" Bakit ako kilala mo?"balik tanong ko sa kanya. Seneryoso ko narin ang sarili ko at patuloy na sumagot sa kanya.

"Hindi, at wala akong paki..." Hindi ko na siya pinatapos.

"Kung ganun wala rin akong pakialam kong sino ka, kaya patas lang tayo dahil hindi din kita kilala" sagot ko at kinuha ang bag at libro na ipinatong ko sa table. Paalis na sana ako ng bigla niyang hagipin ang braso ko. Sobrang higpit ng kapit niya na para bang gusto niya akong durugin ang mga buti sa braso ko. Remind me to get an X-ray later...

"I'm a king so learn to act like a peasant!" yung malamig niyang boses ay tila nanuot sa kalamnan ko. Sobrang seryoso din ng mata niya at walang ka emo emosyon.

"I'm a Devil so learn to act like an Angel or I'll drag you to hell" tiningnan ko siya ng mata sa mata bago pilit na kumawala sa pagkakahawak niya sa braso ko. And luckily I did!

Nag martsa na ako palabas ng canteen at hindi ko na pinansin ang mga matang kanina pa nanunuod sa amin. Siguro sa isip nila sana maligaw nalang ako sa gubat kung saan naninirahan ang mga cannibal.

Aishhhh! Sino ba kasi ang King na yun e... Dumiretso nalang ako sa football field at dun ko na pinagpatuloy ang pagbabasa.

Anda Mungkin Juga Menyukai

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Masa Muda
4.7
303 Chs