webnovel

SOON TO BE DELETED 3

Penulis: 3IE
Masa Muda
Lengkap · 290.1K Dilihat
  • 97 Bab
    Konten
  • peringkat
  • NO.200+
    DUKUNG
Ringkasan

--- Trigger Warning: Brutal and violent scenes ahead. Not for the weak heart --- Date started: November 4,2019 Date finished: June 13,2020

tagar
1 tagar
Chapter 1♥♡ PROLOGUE ♡♥

♡ Author's POV ♡

A prestigious school in this country known as Heaven's Ward High is the only school where only rich people can enter. The owner came from a very poor family but somehow, he managed to become rich and thought of an idea to build a school intended for rich families. The goal of the school is to provide the best quality education and train the students on how to become a successful businessman and businesswoman. Sila ang papalit sa posisyon ng kanilang mga magulang, to take over the company and to maintain their family's name in good condition as well as higher position.

Each and every family always pay higher amount of money than required just to make sure na magiging maayos ang kalagayan ng mga anak nila at mailabas ang angking talento at talino ng mga ito. But no one tried to gather informations about the mystery of that secret academy Mr. Wilford was talking about.

The owner is none other than Mr. Augustus Douglas Wilford, he came from a very poor family but look at him now...rich and living life at its fullest. He was the one who started the chaos in Curse Academy because he had been mentioning about freedom.

"Freedom is the key to take out someone's capability" he said. 'Yon lang ang palagi niyang sinasabi sa bawat minuto at oras na tinatanong siya kung bakit niya ginagawa ang mga ganoong bagay.

That scene will start inside Mr. Wilford's office.

....

Mr. Arthur and Mrs. Stella are on their way to his office until they reached it at isang mahinahong babae ang sumalubong sa kanila, "Mr. Wilford is waiting for you Mr. and Mrs. Schulz" she said politely. Tumabi ang babaeng 'yon kaya't pumasok na sila sa office niya at natagpuan nila siyang nakaupo sa isang swivel chair habang nakatalikod sa kanila dahil nakaharap ito sa kanyang bintana na maayos na tinitignan ang napakagandang tanawin mula sa labas.

May isang napakahabang lamesa sa gitna ng kwartong 'yon at kadalasang nagtitipon doon ang mga myembro ng eskwela at mga taong matataas ang posisyon ngunit sa puntong 'yon ay sila lamang tatlo ang nasa loob.

Dahil sa hindi nito pagsasalita ay umupo na lang ang dalawa sa tabi nito. Ang isa ay nasa kaliwa niya at ang isa naman ay nasa kanan. Pagkaupo nila ay doon lamang napansin na umiinom ito ng tsaa habang pinagmamasdan pa rin ang tanawin.

Pagkatapos nitong uminom ay iniikot ang ang kanyang inuupuan at humarap na siya sa kanilang dalawa. Ipinatong nito ang hawak niyang tasa sa lamesa at maayos silang tinignan na dalawa. Those three are part of the Heaven's Ward High who hold higher positions. Mr. Wilford's vice president is none other than Mr. Arthur Schulz with their secretary Mrs. Stella Rhodes Schulz.

"So...are we just going to stare at each other for the whole time?" Mrs. Stella asked habang nakatingin sa kanya ito. It is totally obvious na halos kakaupo lang, naiinip na siya. Well, what do you expect?

"Why is there a need to call for an urgent meeting?" isa pang tanong na sinundan ni Mr. Arthur kaya't napatingin sa kanya si Mr. Wilford.

"Alam mo namang ang ayaw namin sa lahat...yung pinaghihintay kami" saad ng kanyang sekretarya dahil sa hindi nito pagsagot at tanging ngiti niya lang ang nakikita nilang dalawa. Mrs. Stella Schulz is such a hot-tempered woman at ayaw niya sa lahat ay yung pinaghihintay siya.

"I'm going to make their lives miserable now, the worst life" saad ni Mr. Wilford na tila tuwang-tuwa sa kanyang sinasabi.

"What?! Were you not satisfied about sa nangyaring pagtakas ng iba?" tanong ng sekretarya dahilan upang magtaas ito ng kilay.

"No. I will never be satisfied, Stella"

"Base sa nabalitaan namin, Mrs. Lim tried to help them and also Ms. Freud. Paano mo maipapaliwanag sa amin na pwede ka pa naming pagkatiwalaan dito? Kung sa loob ng campus na 'to, may mga basura kang kasama?" Mr. Arthur asked at alam ni Augustus na hindi basta-basta nagtitiwala ang dalawa niyang kasama lalo pa't mag-asawa ang dalawang ito kaya't mas napangiti na lang ito.

"Calm down both of you. Niligpit ko na lahat ng basura at nilinis ang kalat sa campus na 'to. I assure you, it will never happen again" saad niya na kalmado lang.

"How about Freud?! Nandon pa siya?" tanong ni Stella.

"Well, she can't do anything about it dahil nakakulong na rin siya doon" -Wilford

"You should have just killed her, Augustus. Ano bang plano mo?" -Stella

Muling tumayo si Augustus kasabay ng pagkuha sa tsaang nasa harapan niya. Habang hawak niya ang tasa ay pumunta siya sa harap ng bintana at muling tinignan ang tanawin. Uminom itong muli at inilagay ang isa niyang kamay sa kanyang bulsa.

Mr. Wilford has this physical appearance wearing a glass because he's already 64 years old at ang namumuti nitong mga buhok dahil na rin sa edad nito.

"I already sent them inside that academy" saad nito.

"What do you mean?" tanong ni Stella kaya't timignan niya ito, "They are already there, our pets from dark eagle society" sagot niya na lubos na ikinagulat nito at ng kanyang asawa kaya't napatayo siya.

"Are you insane?! Why did you do that?! Nahihibang ka na ba?!"

"Para saan pa ang pinag-aralan ko kung hindi ko gagamitin ang utak ko Stella? You know we can trust them with this. Kaya na nilang iligpit ang kalat natin. Don't you think it's the right time to know kung sino ang pinakamalakas sa mga alas natin?" tanong ni Augustus sa kanya yet he remain as calm as earlier.

"Are you planning to let them kill one another?!"

"That's what it takes to reach the top. Let's just wait kung sino ang matitira" kalmadong saad nito na parang nasisiyahan.

"Really Augustus? They are ours. Hindi sila pwedeng magpatayan! We cared at gumastos ng malaking halaga para lang pagsilbihan nila tayo! Ano na lang ang mangyayari sa atin kapag nawala sila?!" pahayag naman ni Arthur.

"Pinalaki natin sila. They have grown seeking the same power just like what we have now, Arthur" Wilford said and paused for a moment....

"Kung hahayaan lang natin sila sa mundong kinalakihan nila, then we won't know kung sino talaga ang malakas. Yes, they treat one another as family, but their insecurities will lead them to a better competition. Competing means taking down the other side. To reach the top means taking the bigger risks and it requires sacrifices, Mr. Schulz"

"So we'll just let them meddle with the students?" -Arthur

"Of course"

"What if mamatay silang lahat at wala sa kanila ang matira? My god, Wilford! Hindi mo ba naisip 'yon?" -Stella

"I don't think that would happen. They never failed to dissappoint us after all, Stella" -Arthur

"You're not really planning to let anyone of them leave that hell right?" -Stella

"You're right, Stella" -Augustus

"I can't believe you" -Stella

"Remember that I am also doing your family a great favor. Kapag may nakalabas sa kanila, the situation will be the opposite...tayo ang babagsak sa kulungan. Kahit anong gawin natin sa kanila, walang makakaalam, right Arthur?" saad ni Augustus at patuloy pa rin ito sa pagiging kalmado.

"Of course I know that, I had a conversation with the defense head of the country about this matter. They won't let anyone find out about this" sagot ni Arthur dahil sa kakayahang taglay at impluwensya ng pamilya nito.

"How can you be so sure, Arthur?" -Stella

"That's what money can do. More money, more power. More power, more connection" saad nito at napangiti ng masama bago tinignan si Augustus kaya't ganon na rin ang ginawa nito sa kanya habang nakataas ang isang kilay ni Stella.

Sabay-sabay silang napatingin sa pintuan ng makarinig ng ingay sa labas at maya-maya'y may kumatok, "Mr. Wilford, Fortune is here" saad ng babaeng nagbabantay sa pintuan ng kanyang opisina. Nang marinig nila 'yon ay nagkatinginan silang tatlo at muli silang tumingin sa may pintuan, "Let her in" sagot ni Augustus.

Natuwa silang tatlo ng makita ang pinakahinihintay nila, para sa kanila ang taong 'yon ay ang pinakamagaling at pinakatapat sa lahat ng taong pinagkakatiwalaan nila. Natuwa din naman ang babaeng 'yon ng makita ang tatlong taong pinaglilingkuran niya, "Is everything settled now?" tanong ni Augustus habang nakatayo ito sa harapan nilang tatlo at nasa may kabilang dulo ito ng lamesa at hindi na niya binalak na lumapit pa.

"Of course. Just like what you have asked me to do, Mr. Wilford" sagot nito.

"You never failed to dissappoint us, my dear Fortune, your name as it is" saad niya kaya't napayuko na lang ang babae bago muling magsalita, "Thank you Mr. President"

Nilapitan ni Augustus ang babae. Hinawakan nito ang baba niya at dahan-dahan siyang napatingala kaya't nagtama ang mga mata nila, "You know, ang ayaw ko sa lahat yung nadidissappoint ako. I hope, you won't dissappoint me this time" sambit ni Augustus at nawala ang ngiti nito na parang binabalaan ang babae.

"I'll do as you say, Mr. President" sagot nito kaya't muling napangiti si Augustus.

"Good. Won't you greet our greatest visitors?" ibinaba na nito ang kamay niya at tinignan ang dalawa niyang kasama para makita ni Fortune. Hindi naman ito nabigla ng makita sila dahil alam niya na kasama sila ni Wilford, "I'm glad to see you again, Mr. and Mrs. Schulz" saad nito na bahagyang yumuko at muli ring inayos ang tayo.

"Kahit kailan hindi ka pumalpak, I hope hindi ka rin papalpak dito Fortune" saad ni Stella.

"Not this time, Madam Stella" and she smiled devilishy just like them.

"Once you finish this task, you know what will happen at alam kong ito ang pangarap mo since when you were still young"

She's been dreaming for that at hindi niya gugustuhing pumalpak para lang masayang lahat ng pinagpaguran niya.

"Are you ready?" tanong ni Augustus.

"Yes, mr. President" sagot nito.

"Good. Let the game begin...once again"

To be continued...

Hi Queen Heartfilias and Kentaurus Kings, I'm back after a long time. I think 6 months tayong hindi nagkita haha! Good to see you again in another journey. Well, this is my surprise for you. I hope you'll enjoy this third book. From now on, expect the unexpected because I won't stop giving you surprises.

This is Curse Academy 3:

The Last Man Standing.

Never did I ask you from the previous books about supporting them but this time, I need your full support. Actually, hindi ko natupad yung pangako ko na tatapusin ko muna bago ko i-publish. Hindi ko siya natapos haha and sorry about that...hindi rin natin agad matatapos 'tong story. (T_T)

Of course expect grammatical errors and all types of errors. If you notice something confusing, just inform me.

Sana samahan niyo pa din ako hanggang sa matapos.

Good luck reading and enjoy!

All your requests had not been included in book 2, kaya sa book 3 ko po lahat ilalagay.

☛ Don't forget to vote and comment

☛ Don't be shy to share your thoughts

☛ Dedications will start so don't hesitate to comment down.

Frm: QueenSyHeartfilia

Still...your Rigil Kentaurus

Anda Mungkin Juga Menyukai

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Masa Muda
4.7
303 Chs
Indeks
Jilid 1