031

บทที่ 31 บอกให้เธอออกไป (1)

ปั้วเฮ่อและถังฮว่าฮว่าที่กำลังคุยกันเสียงดัง เงียบลงในทันที

สักพักหนึ่ง ปั้วเฮ่อและถังฮว่าฮว่าจึงเอ่ยปากทักทายหลินหย่า “เสี่ยวหย่า”

หลินหย่าคงจะสังเกตเห็นว่าบรรยากาศดูแปลกไป จึงมองไปข้างหน้าตามสัญชาตญาณ หลังจากนั้นจึงหยุดเดิน

คนแรกที่หลินหย่าเห็นคือปั้วเฮ่อที่เดินนำหน้า หลังจากนั้นคือถังฮว่าฮว่า ปากของเธอขยับเหมือนกับว่าต้องการทักทายกลับ แต่ยังไม่ทันจะได้พูดก็เห็นจี้อี้ที่เดินอยู่ข้างหลังสุด ใบหน้าของเธอนิ่งงัน สายตาปรากฏความเย็นชาออกมาอย่างชัดเจนจากนั้นก็ไม่พูดอะไรแล้วเดินอ้อมปั้วเฮ่อ ลากกระเป๋าเดินผ่านไปไม่หันมามองอีก

ตอนที่หลินหย่าเดินผ่านจี้อี้ หางตาของจี้อี้เหลือบไปเห็นใบหน้าของเธอมีรอยแผลเป็นอยู่รอยหนึ่ง