032

บทที่ 32 บอกให้เธอออกไป (1)

“อืม ใช่!” ถังฮว่าฮว่าพูดต่อจากปั้วเฮ่อว่า “เสี่ยวหยางยังบอกอีกว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตาหล่อมาก ขับรถออดี้ รถของรุ่นพี่เฮ่อก็เป็นรถออดี้ ฉันกับปั้วเฮ่อเคยนั่งอยู่ครั้งสองครั้ง ปั้วเฮ่อกับฉันเลยเดาว่า หลินหย่าคงจะย้ายไปอยู่ที่บ้านของรุ่นพี่เฮ่อ”

“ไมใช่แค่เดานะ แต่เป็นความจริงแน่นอน” เมื่อเทียบกับถังฮว่าฮว่าแล้ว น้ำเสียงของปั้วเฮ่ออดูมั่นอกมั่นใจมาก “ฉันจำได้ครั้งนั้นที่พวกเราไปงานเลี้ยงกลางแจ้ง คนในหอหักของรุ่นพี่เฮ่อ บอกว่ารุ่นพี่เฮ่อจะกลับมาพักที่หอเป็นบางครั้งเท่านั้น เขามีบ้านอยู่ข้างนอก ว่ากันว่าเป็นคฤหาสน์ราคาหลังละหลายสิบล้านเชียว รุ่นพี่เฮ่อน่ะไม่ใช่แค่คนรวยทั่วๆ ไปนะ…

แน่นอนว่าเฮ่อจี้เฉินไม่ใช่แค่คนรวยทั่วๆ ไป เบื้องหลังของเขา คือบริษัทที่ควบคุมกิจการโดยตระกูลเฮ่อ อย่าว่าแต่คฤหาสน์มูลค่าหลายสิบล้านใจกลางเมืองปักกิ่งเลย แค่ลองเลือกคฤหาสน์มูลค่าหลายร้อยล้านในวิลล่าหรูๆ ย่านคนรวยมาส่งๆ สักหลัง เขาก็ยังมีปัญญาซื้อ

แต่เรื่องซุบซิบพวกนี้ ไม่ได้มีความหมายอะไรกับเธอตั้งแต่เมื่อสี่ปีก่อนแล้ว…