บทที่ 421.1 เจียวเจียวคนหน้าเนื้อใจเสือ (1)

บทที่ 421 เจียวเจียวคนหน้าเนื้อใจเสือ (1)

องค์หญิงซิ่นหยางไม่ได้บอกให้ทิ้ง แต่ก็ไม่ได้บอกให้ไม่ทิ้ง นางหันหลังเข้าไปในเรือนราวกับไม่ได้ใส่ใจ

อวี้จิ่นมองแผ่นหลังอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวของนางพลางครุ่นคิด สุดท้ายก็หอบกล่องอาหารเข้าไป

...

เมื่อเซียวลิ่วหลังกลับมาถึงตรอกปี้สุ่ย เสี่ยวจิ้งคงก็เพิ่งจะกลับมาจากอีกฝั่งของตรอก เขาไปส่งขนมไหว้พระจันทร์มา ปกติทุกคนต่างดูแลเอาใจใส่พวกเขามาก ดังนั้นเจียวเจียวจึงทำขนมไหว้พระจันทร์ให้บรรดาเพื่อนบ้านด้วย

เสี่ยวจิ้งคงที่ส่งขนมไหว้พระจันทร์เสร็จแล้วดีอกดีใจมาก กระโดดโลดเต้นยกใหญ่

เขาเจอเข้ากับพี่เขยนิสัยไม่ดีตรงหน้าประตูโดยบังเอิญ

เขารีบเก็บสีหน้ายินดีปรีดาทันที แล้วเปลี่ยนเป็นใบหน้าเคร่งขรึมและเข้มงวดขึ้น “เจ้าไปไหนมาน่ะ เมื่อครู่ข้าหาเจ้าไม่เจอ”

เซียวลิ่วหลังได้ยินน้ำเสียงผู้ใหญ่ของเขาแล้วก็ทั้งขันทั้งโมโห “ไปส่งขนมไหว้พระจันทร์มา เหมือนกับเจ้านั่นแหละ”

“อ๋อ” เสี่ยวจิ้งคงไม่พอใจกับคำตอบที่ไม่ละเอียดเช่นนี้อย่างเห็นได้ชัด เขาถาม “เจ้าไปส่งที่ไหนมาล่ะ”

“ในวัง” เซียวลิ่วหลังบอก “ให้ท่านย่า”

“แล้ว” เสี่ยวจิ้งคงเอามือน้อยๆ ไพล่หลัง โคลงศีรษะมองเขา