บทที่ 354 ชอบ

บทที่ 354 ชอบ

ความรู้สึกแปลกประหลาดแล่นริ้วไปทั่วอกของกู้เจียว นางรู้สึกเหมือนว่าดวงใจของตัวเองกำลังพองโต อุ่นซ่านไปทั้งทรวง จากนั้นก็เริ่มเจ็บแปลบขึ้นมา

นางไม่เคยรับมือกับความรู้สึกแสนรุนแรงและซับซ้อนเช่นนี้มาก่อน ทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ

‘ชุดสวยจังเลย ทำให้ใครรึ’

‘ชุดนี้เป็นของท่านพี่จิ่นอวี๋เขาน่ะ’

‘ทำไมต้องทำชุดสวยๆ ให้นางด้วย แล้วของเจียวเจียวเล่า’

บทสนทนาของเด็กน้อยและแม่นางเหยาแวบเข้ามาในหัวของกู้เจียว

ใช่ว่านางไม่ได้ยิน เพียงแต่นางไม่เก็บมาใส่ใจ

แต่เด็กน้อยคนนี้เก็บเอามาคิดอย่างนั้นหรือ

เขาปวดใจที่เห็นคนอื่นมีชุดแต่งงานแต่นางไม่มีอย่างนั้นหรือ

นาง...

อันที่จริงนางไม่เคยคิดถึงเรื่องชุดแต่งงานมาก่อนเลย...

นางแต่งงานออกเรือนแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีชุดเจ้าสาวอีกต่อไป ถึงแม้ว่าความเป็นจริงนางเองก็ไม่เคยสวมมันก็ตาม

บนโลกนี้ไม่มีใครคิดว่านางต้องการชุดแต่งงาน

เว้นเสียแต่ก็เด็กน้อยที่ไร้เดียงสาคนนี้ เด็กน้อยที่ต้องการมอบสิ่งที่งดงามที่สุดบนโลกนี้ให้แก่นาง เพื่อจะซื้อชุดแต่งงานผืนงามให้นาง เขาถึงกับยอมขายเจ้าทองสุดที่รักของตัวเอง