บทที่ 274 โกรธจนน้ำตาเล็ด
บทที่ 274 โกรธจนน้ำตาเล็ด!
เรื่องที่จวงเย่ว์ซีถูกไทเฮาหักหน้านั้นยังไม่แพร่กระจายออกไปก็จริง เพียงแต่ด้วยความที่พระราชลัญจกรของไทเฮาตกแตก ฉินกงกงจจึงต้องนำเอาไปซ่อมแซม
ประจวบเหมาะกับเป็นช่วงที่จวงเย่ว์ซีย้ายออกนอกวังพอดี ผู้คนจึงเกิดสงสัยว่าจวงเย่ว์ซีมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
การจะสืบมูลจากตำหนักเหรินโซ่วนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อีกทั้งพวกตระกูลจวงเองก็ไม่ยอมเปิดปากเล่าอะไรด้วย จึงไม่มีใครรู้ที่มาที่ไปของเรื่องนี้อย่างแน่ชัด
เซียวลิ่วหลังไม่ทราบข่าว เพราะเขาดันมีเหตุจำเป็นที่ทำให้ต้องเลิกงานก่อนเวลา
เรื่องมีอยู่ว่า หลิวเฉวียนมารอรับเซียวลิ่วหลังที่หน้าสำนักฮั่นหลิน
“มีอะไรหรือ”
เซียวลิ่วหลังเคยกำชับกับหลิวเฉวียนไว้แล้วว่าไม่ต้องมารับเขา เขาจะกลับเอง
แต่คราวนี้ หลิวเฉวียนมาหาเขาด้วยสีหน้าลำบากใจ “คือว่า…เกิดเรื่องกับ…เสี่ยวจิ้งคงน่ะ”
พูดให้ถูกก็คือ เจ้าตัวเล็กถูกเชิญผู้ปกครองไปพบอีกแล้ว
เซียวลิ่วหลังได้ยินดังนั้นก็รู้สึกไม่พอใจ นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ตั้งแต่เรื่องเจ้านกเหยี่ยวนั่นเพิ่งจะผ่านไปไม่กี่เดือนเอง คราวนี้มีเรื่องอะไรมาอีกแล้วเล่า
Bab Terkunci
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com