บทที่ 192 พนัน
บทที่ 192 พนัน
หลิ่วอี้เซิง “พนันอะไร”
กู้เจียว “พนันกันว่าจะมีสักวันที่ข้าจะได้เรียกเจ้าว่ามหาเสนาบดีหลิ่ว”
“มหาเสนาบดีหลิ่วอย่างนั้นรึ คนอย่างข้าน่ะนะ” หลิ่วอี้เซิงขันตัวเอง เขามีชีวิตอยู่อย่างหมูอย่างหมา ปล่อยให้คนเหยียบย่ำ ไม่ตายก็บุญนักหนาแล้ว
เขาหุบยิ้มลง “แล้วก็นะ แคว้นเจามีตำแหน่งมหาเสนาบดีที่ไหนกันเล่า”
กู้เจียวเท้าแก้มมองเขา
ไม่เชื่อก็แล้วแต่
หลิ่วอี้เซิงรับยาเสร็จกลับไปได้ไม่นาน แม่นางเหยาก็มาที่โรงหมอ
เมื่อวานเพื่อไต่สวนท่านโหวกู้ กู้เหล่าฮูหยินจึงไล่นางออกมา เมื่อเช้านางไปคารวะกู้เหล่าฮูหยินจึงได้รู้เรื่องกู้เฉิงหลินเข้า
‘ลูกชายคนเล็ก’ ที่ยามปกติอนุหลิงรักเอ็นดูที่สุดผู้นี้ ใครจะไปคิดว่านางจะแทงดวงใจของกู้เฉิงหลินได้
กู้เหล่าฮูหยินได้ยินข่าวก็เป็นลมไปทันที
แม่นางเหยาย่อมคาดคิดไม่ถึงเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้เกินความคาดหมายมากนัก
อนุหลิงไม่เคยมองพวกกู้ฉังชิงสามพี่น้องเป็นลูกชายแท้ๆ เลยสักครั้ง มิฉะนั้นครานั้นคงไม่ใช้กู้เฉิงหลินมาจัดการนาง แต่นึกไม่ถึงว่าอนุหลิงจะบ้าคลั่งถึงขั้นนี้ มันทำให้แม่นางเหยาสะท้อนใจ
Bab Terkunci
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com