บทที่ 191.2 บัวขาวอันแข็งแกร่ง (2)

บทที่ 191.2 บัวขาวอันแข็งแกร่ง (2)

จี้จิ่วอาวุโสพูดถึงความดีความชอบของรองเจิ้งอีกสองสามคำ ในที่สุดฝ่าบาทก็ล้มเลิกความคิดจะกำจัดอีกฝ่ายออกไป

จากนั้นฝ่าบาทก็ตรัสเรื่องจะเชิญเขากลับไปกั๋วจื่อเจียนกับจี้จิ่วอาวุโสขึ้นมา

“กั๋วจื่อเจียนไม่ได้เปิดมานานแล้ว จิตใจผู้คนไม่รวมเป็นหนึ่ง พวกกลุ่มอำนาจใหญ่ต่างแทรกซึมเข้าไปในนั้น หลานชายราชครูจวงอย่างอันจวิ้นอ๋องกลับมาจากแคว้นเฉินแล้ว เขาใช้ผลคะแนนอันดับหนึ่งสอบเข้ากั๋วจื่อเจียน” ฝ่าบาทเอ่ยมาถึงตรงนี้ก็หยุดลง แล้วมองจี้จิ่วอาวุโสอย่างลึกล้ำ “ยามนี้เรากำลังต้องการใช้คน หวังว่าท่านขุนนางจะสามารถกลับมาอยู่ข้างกายเรา ช่วยเราทำให้แผ่นดินของแคว้นเจามั่นคง!”

จี้จิ่วอาวุโสไม่ได้ตอบรับในทันที

สายตาของฝ่าบาทตกลงบนแววตาอันซับซ้อนของจี้จิ่วอาวุโส แล้วถามว่า “ท่านขุนนาง...ยังคงเสียใจกับเรื่องอาเหิงหรือ ท่านขุนนางไม่อยากกลับไปกั๋วจื่อเจียน เป็นเพราะที่นั่นเป็นที่ที่เกิดเรื่องขึ้นกับอาเหิงใช่หรือไม่”

จี้จิ่วอาวุโสเงียบงัน