บทที่ 156 ภัยร้ายมาเยือน

บทที่ 156 ภัยร้ายมาเยือน (กู้จิ่นอวี๋)

กู้ฉังชิงทำสีหน้าเย็นชายกชามยาขึ้นมาป้อนให้กู้เหยี่ยนเบาๆ

กู้ฉังชิงเป็นพี่ใหญ่ เขายังมีน้องชายอีกสองคน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้โตกว่าพวกเขาเท่าใดนัก ทว่าใครให้แม่เขาจากโลกนี้ไปเร็วกันล่ะ แม่เลี้ยงจึงได้เข้าจวนมาแล้วในสายตาพ่อมีเพียงแม่เลี้ยงกับเด็กแฝดสองคนนี้

ของบางอย่างคนรับใช้ก็ให้ไม่ได้ ดังนั้นจึงเรียกได้ว่าเขายังพอมีประสบการณ์ดูแลน้องชายสองคนอยู่บ้าง

แน่นอนว่ากู้เหยี่ยนแตกต่างกันกับกู้เฉิงเฟิงและกู้เฉิงหลิน เขาอ่อนแอยิ่งนัก ต้องระมัดระวังมาก เหมือนดูแลแมวน้อยที่เพิ่งเกิดมาลืมตาดูโลกได้ไม่นาน

กู้เหยี่ยนสติเลอะเลือนอยู่ พอได้รสยาก็ใช้ลิ้นดันช้อนออกอย่างรังเกียจ

ยากระเด็นหกใส่หลังมือของกู้ฉังชิงสองสามหยด

กู้ฉังชิงกลับไม่ได้โกรธเลยสักนิด เขานั่งอยู่ข้างเตียง ประคองกู้เหยี่ยนลุกขึ้นพร้อมกับหยิบหมอนมารองท้ายทอยเขา

เขาตักยาป้อนกู้เหยี่ยนอีกช้อน

กู้เหยี่ยนเบือนหน้าหนีซุกหมอน ไม่ดื่มต่อแล้ว

แต่กู้ฉังชิงจัดการกับเจ้าหนูน้อยคนนี้กลับไม่ต้องมีประสบการณ์มากมายเพียงนั้น บนโต๊ะมีผลไม้เชื่อมอยู่ เขาหยิบผลไม้เชื่อมมาลูกหนึ่งป้อนให้กู้เหยี่ยน