บทที่ 111.2 ตบหน้า (2)
กู้จิ่นอวี๋หลบตาลง “ท่านพี่กับคุณหนูจวงพูดจาเข้าใจผิดกันเล็กน้อย...อันที่จริงต้องโทษข้าเองที่พูดไม่ชัดเจน เป็นความผิดของข้าทั้งหมด ท่านพ่ออย่าได้ถือโทษท่านพี่เลยเจ้าค่ะ”
ท่านโหวกู้โมโหจนแทบลมจับ “หากพูดเช่นนั้นก็แปลว่านางเป็นคนตบจริงๆ หรือ”
บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว นางหนูนี่สามหาวนัก ทุบตีพ่อก็แล้วไป แต่แม้กระทั่งน้องสาวกับน้องสาวของจิ้นอ๋องก็ยังลงไม้ลงมือด้วย นางคิดว่าตัวเองมีกี่หัวกัน
นางไม่กลัวว่าคนทั้งจวนโหวจะต้องลงหลุมไปพร้อมกับนางหรืออย่างไร!
ท่าวโหวกู้ยกมือขึ้นคำนับ “จวิ้นอ๋อง...”
ทว่าท่านอ๋องกลับหันไปมองกู้จิ่นอวี๋ “พูดจาเข้าใจผิดกันเรื่องใด”
กู้จิ่นอวี๋ก้มหน้าก้มตาเอ่ย “ข้าบอกว่านี่คือพี่สาวของข้า ไม่ได้พูดให้ชัดเจน จนคุณหนูจวงเข้าใจผิดว่าท่านพี่เป็นลูกสาวนอกสมรสของท่านพ่อ”
คุณหนูจวงถลึงตามองกู้เจียวด้วยความโกรธ “เข้าใจผิดอะไรกัน แล้วนางไม่ใช่เช่นนั้นหรืออย่างไร”
ท่านโหวกู้กัดฟันกรอด ยกมือคำนับอันจวิ้นอ๋อง “นางคือเลือดเนื้อเชื้อไขที่แท้จริงของข้ากับภรรยาพ่ะย่ะค่ะ”
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com