webnovel

รักข้ามภพ

         ~ รักข้ามภพ ~            จุดกำเนิดรักข้ามภพ               "อารัมภาบท"                  ".. ฟ้า!!...ได้โปรดเถิดฟ้า...ได้โปรดคืนนางกลับมาให้ข้าอีกสักครั้งเถิด...!!! "    .. ข้าคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ ถ้าไม่มีนาง..    งานธรรม!!..งานฟ้า!!..ข้าทำ!!..ข้าช่วยทุกอย่าง...แต่..สิ่งเดียว!!..ที่ข้าขอท่าน...!!  ช่วยข้ามิได้เชียวหรือ!!..   ..ฟ้า.. ได้โปรด...!!.     อย่าแกล้งรักของข้าอีกเลย.......  กว่าเราทั้งสองจะผ่านอุปสรรค ขัดขวางความรักต่างๆของเรา จนได้มาอยู่ครองคู่กัน...!!  ท่านรู้ไหม!! ว่า...ข้ารอวันนี้มานานเท่าไร..?!! ข้าต้องทนทุกข์ทรมานกายใจเพียงเท่าใด!!   ที่รักแต่พูดไม่ได้!!..ที่รักแต่โดนกรีดกันปิดกั้นทางใจ!!  ฟ้า...ได้โปรดเถิด.....!!   "หากว่าปาฏิหาริย์แห่งรักของเราทั้งสองมีจริง...ได้โปรดเถิดฟ้า...โปรดทำให้ยอดดวงใจของข้า!!...ให้นางฟื้นคืนกลับมาด้วยเถิด....พระพรหมเจ้าข้า...!! "    ********************************  *** พูดจบ....นาคราชหนุ่มก็ก้มลงไป ทำการจุมพิต ที่ริมฝีปากของนางผู้เป็นที่รัก ยอดรักยอดดวงใจ พร้อมกับตั้งจิตอธิฐานถอดถอนดวงใจนาคราชของตน ออกจากกายตัวคายให้นางไป  โดยไม่ได้คำนึงถึงชีวิตของตนเองเลย...     แสงสว่างจ้าจากดวงแก้วสีแดงเลือดนก  แลดูทรงพลังเข้มขลัง พร้อมกับฉายฉัพพรรณรัศมีสีรุ้งทองทอแสงระยิบระยับล้อมรอบเปล่งประกายออกมาจากดวงแก้วหัวใจนาคราช  ที่ค่อยๆเคลื่อนออกมาและกำลังจะถูกถ่ายทอดไปยังอีกร่างหนึ่งนั้น...     เวลาผ่านไปไม่นานนัก  ร่างกายของหญิงสาวที่ท่อนบนเป็นคนและท่อนล่างมีหางเหมือนงูนั้น..     ร่างก็ค่อยๆเริ่มเปลี่ยนสีกลับคืน มาจากร่างที่ซีดเผือดไปก่อนหน้านี้ แล้ว หางก็ค่อยๆหดหายไปกลายเป็นขาคนแทน ร่างของหญิงสาวที่ถูกจุมพิตอยู่นั้นก็...ค่อยๆขยับและรู้สึกตัวช้าๆนางลืมตาขึ้นโพลง..!! ก็ชักสีหน้าตกใจนิดๆ...!!      แต่ภายในจิตใจของนางกลับสะอื้นร้องไห้ เหมือนจะอ้อนวอนด้วยความดีใจ...     ที่ได้เห็นหน้า"ผู้เป็นพระสวามีสุดที่รัก"   ทั้งสองยังคงจูบจุมพิตกันอยู่เยี่ยงนั้น...     แล้วใช้สื่อจิตคุยกันแทนคำพูดออกเสียง...!!      น้องหญิงของพี่ น้องหญิงแม่ยอด ดวงใจของพี่ยา..เจ้ารู้ไหม พี่นี้ใจแทบจะขาดตาย เมื่อพี่กลับมา...มองเห็นเจ้านอนอยู่ในสภาพนี้  ทำไมเจ้าชั่งใจร้ายเสียยิ่งนัก..!    ไม่รักษาดูแลตัวเองให้ดีๆรอพี่กลับมาเล่า..!  เจ้ารู้ไหมทุกคืนวันที่พี่นี้นั้นออกรบ...ช่วยปกป้องเทวสถานจากการบุกรุกทำลายของเหล่าพญาครุฑเกเรนั่น.......!!    ใจข้านี้มีแต่เจ้าเป็นแรงใจข้าคิดถึงเจ้าเสมอทุกทิวาราตรี รอคอยให้การศึกจบสงบลง แล้วข้าจะได้กลับมาครองคู่อยู่กับเจ้าพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวใน"วังทิพย์อินทร์แปลง" วังนาคินทร์แห่งนี้.....     พูดไปทั้งสองก็สะอื้นไปปากก็ยังจูบจุมพิตคาบดวงแก้วอยู่ในปากคนละครึ่งอยู่อย่างนั้น......      เหตุเพราะว่า..หากมอบให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อีกหนึ่งก็อาจจะตายได้ ทั้งสองจึงต่างกอดกันแน่นด้วยความรัก ความคิดถึงคนึงหา จุมพิตกันผสานสายใยรักสุดซึ้ง ลึกลงกลางดวงใจ แต่น้ำตาของทั้งคู่อาบสองแก้มไหลเป็นสายธารไม่ขาดสาย....''สุดอาลัยในรักที่ปักทรวง"   ******************************** *** ตำนานรักข้ามภพของนาคาหนุ่มผู้มีความรักมั่นคงต่อนางอันเป็นที่รักและนางอันเป็นที่รักผู้เฝ้าคอยติดตามมาทุกภพชาติ ****   ไว้ติดตามเรื่องราวกันต่อไปนะครับกับนิยายชุด          " รักข้ามภพ " ผู้แต่ง...รัตนบดี...

Thap_Thevapat · Fantasi
Peringkat tidak cukup
22 Chs

ตอนที่ 8

      

    ตอน"จุดกำเนิดรักข้ามภพ4" #เพ้อฝัน (ดวงแก้วมณี ศิริปัทมา)

  "  อ้าว!!...ท่านหญิงแสนซนของพี่ มานั่งอมยิ้มอะไรอยู่ในห้องคนเดียวนี่ ท่าทางยังกับคนกำลังแอบมีความรักเลย!! "  พูดเสร็จเธอก็เดินมานั่งลงตรงแท่นบรรทมข้างกายหญิงสาวที่กำลังยิ้มฝันหวานอยู่…

   " เป็นเยี่ยงไรเพคะ...ท่านพี่..สิริโสภา.."^^ "..น้องหญิงมีทีท่ากระนั้นรือ?.."  พูดเสร็จนางก็โผลเข้ากอดแขนผู้เป็นพี่สาวอย่างเขินอาย…

  "ไม่ต้องมาปิดบังพี่สาวเจ้าคนนี้เลยนะ!! "ข้าดูเจ้าออกดอก!!..คลุกคลีกันกับเจ้ามา ตั้งแต่เด็กแต่เล็ก... มีสิ่งใดที่เจ้าปิดได้บ้างรือ!! "แม่ดวงแก้วมณีศิริปัทมา".."สิริโสภา" ยิ้มให้นางอย่างเอ็นดู รักใคร่.. พร้อมกับลูบศรีษะผู้เป็นน้องสาวเบาๆ..

  "ท่านพี่หญิงนี่..รู้ใจน้องเป็นที่สุดเลยเพคะ.." ไม่ว่าเรื่องใดๆก็ทรงใส่พระทัยน้องหญิงมาโดยตลอด น้องหญิงอุ่นใจที่มีท่านพี่อยู่ข้างกาย ไม่เหมือนใครบางคนที่เพียงมองเห็นหน้าไกลๆก็ไม่ใคร่อยากอยู่ในแห่งที่ตรงนั้นแล้ว ชอบทำตัวแสร้งแสนดีต่อหน้า ทุกคนเอาอกเอาใจหน้ารำคาญเป็นที่สุด แค่เห็นหน้าก็หงุดหงิดอึดอัดใจจะตาย!ชิ..! 

  "พอเถอะ!!..น้องหญิง" เจ้าก็มีอคติกับน้องหญิง"มณีจันทราดารารัศมี"เกินไป เขาก็รักเจ้าดีออก อยากอยู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้เป็นพี่สาวที่วัยใกล้เคียงกันนั่นเป็นเรื่องธรรมดา มีแต่เจ้าที่มิเข้าใจและคอยจะผลักใสนางตลอด…

  "ท่านพี่!!" แต่..น้องหญิง ไม่ชอบนางนี่เพคะ...!! ชิบ!..ทำตัวเรียนแบบท่านเเม่ เพื่อให้ใครๆชื่นชมตน!! *o*

 " เจ้านี่!! ก็มัวแต่คิดมองน้องสาวตนในแง่ร้ายเสียจริงเชียว!!" " นี่ๆ..ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย..บอกมาซะดีๆ ว่าเมื่อครู่!!" เจ้านั่งอมยิ้มแก้มแดงระเรื่อเหมือนลูกตำลึงสุก กำลังนึกถึงชายใดในดวงใจอยู่รือเจ้า?!!"

   " เอ่อ...ท่านพี่น่ะ"  น้องอุส่าห์เบี่ยงเบนเป็นเรื่องอื่นแล้วนะเพคะ นี่น้องจะปิดท่านพี่ เรื่องนี้จริงๆมิได้ใช่ไหมเพคะ...^-^

  "แน่นอน!!"..เจ้าจงรีบเผยความในออกมาให้พี่ฟังโดยเร็ว จักมาลีลาอยู่ใยเลย.."แม่ดวงแก้วมณี ศิริปัทมา" ยอดขมองอิ่ม!!! =^__^=

  ***********************************