468 สถานที่เก่าสหายเก่า

บทที่ 469 สถานที่เก่าสหายเก่า

สถานีต่อไปคือเขาเส้าไท่ ก่อนจะไปเขาเส้าไท่ เหมียวอี้ตั้งใจอ้อมไปที่เมืองฉางเฟิงรอบหนึ่ง กลับมายังสถานที่ที่เขาเกิดและเติบโตสักรอบ

เดิมทีเมืองฉางเฟิงอยู่ในอาณาเขตจวนหนานเสวียน ไม่ถือว่าห่างจากจวนหนานเสวียนมากเกินไป ก่อนหน้านี้ตอนที่ยังดำรงตำแหน่งอยู่ที่จวนหนานเสวียน เหมียวอี้ยังไม่รู้สึกอะไร แต่ครั้งนี้จะต้องจากบ้านเกิดไปไกล เหมียวอี้ยากจะบังคับความรู้สึกได้ จึงกลับมาดูสักรอบ ต่อไปถ้าไม่มีธุระ ก็เกรงว่าจะไม่ตั้งใจกลับมาอีก การจากลาครั้งนี้อาจจะกลายเป็นการจากลาตลอดกาล!

เขาให้กลุ่มผู้ติดตามเฝ้าสัตว์พาหนะอยู่ในป่านอกเมือง และไม่จำเป็นต้องตามกันไปเป็นพรวน เหมียวอี้ จ้าวเฟย ซือคงอู๋เว่ย แต่ละคนพาหญิงรับใช้ของตัวเองเข้าเมืองไปอย่างเรียบง่าย

เมืองก็ยังคงเป็นเมืองนั้น สิ่งที่เปลี่ยนแปลงที่สุดน้อยในเมือง เกรงว่าจะเป็นกำแพงเมืองที่แต้มเติมด้วยลมและหมอก ส่วนสิ่งที่เปลี่ยนแปลงมากที่สุดในเมืองก็คือคนรุ่นใหม่ที่มาแทนคนรุ่นเก่า มองไม่เห็นใบหน้าของคนที่คุ้นเคย แล้วยังมีบ้านเรือนสิ่งปลูกสร้างที่เปลี่ยนสีใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่แยแสลมฝน