บทที่ 412 การตัดสินใจของเยว่เหยา
กระทิงมารคลั่งวิ่งนำพรรคพวกพุ่งขึ้นไปบนเขาของแดนเซียน มีนักพรตแดนเซียนขวางไว้และสอบถามถึงตัวตนฐานะ แต่อวิ๋นเฟยหยางไม่สนใจอะไรทั้งนั้น บุกเข้าไปโดยตรง
พอถึงพื้นราบที่สร้างขึ้นมาใหม่นอกเรือนไม้หรูหรา อวิ๋นเฟยหยางก็กระโดดลงจากสัตว์พาหนะ แล้วตะโกนเสียงดังว่า "น้องเยว่เหยา ข้ามาหาเจ้าแล้ว"
ในบรรดาคนที่กระโดดลงจากสัตว์พาหนะ เหมียวอี้มีความรู้สึกซับซ้อนมาก ทั้งอยากเห็นเจ้าสาม ทั้งกลัวที่จะเจอเจ้าสาม
หลันรั่วหญิงรับใช้ของเยว่เหยาปรากฏตัวตรงประตู ยกมือขึ้นเพื่อให้คนที่เฝ้าประตูหลีกทาง จากนั้นหันข้างและยื่นมือเชิญอวิ๋นเฟยหยาง "นายน้อยหยาง คุณชายหกเชิญด้านใน!"
อวิ๋นเฟยหยางนำลูกน้องเดินไปข้างหน้าอย่างร่างเริง แต่เขาเข้าไปได้เพียงคนเดียว หลันรั่วเดินตัดเข้ามา ยื่นมือขวางพวกเหมียวอี้ไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "พวกเจ้ารออยู่ข้างนอกแล้วกัน!"
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หลันรั่วได้พบเหมียวอี้ นางกวาดตามองแวบหนึ่ง แล้วหยุดอยู่ที่หน้าเหมียวอี้ นางขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่น่าเชื่อว่าเหมียวอี้จะติดตามอวิ๋นเฟยหยาง
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com