ตอนที่ 112

ตอนที่ 112 บอสฟู่บอสอิ๋งผนึกกำลังกันแล้ว

ไม่เป็นทั้งนั้น แล้วมาทำอะไร

ผู้ถือหุ้นวัยกลางคนขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม

เหมือนที่ใครบางคนพูดไว้จริงๆ ผู้เฒ่าจงสุขภาพยังแข็งแรงอยู่ แต่สมองกลับเลอะเลือน

แม้แต่จงจือหว่านคุณหนูใหญ่ของตระกูลจงยังไม่มีสิทธิ์ได้เข้าร่วมประชุมผู้ถือหุ้นระดับสูง ทำไมยังให้คนนอกเข้ามาได้

ผู้ถือหุ้นวัยกลางคนพูดขึ้นอีก “อาจง ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดของพวกเราก็คือหาโลกสิบทิศให้เจอ หรือเชิญอาจารย์นักแกะสลักมา”

แต่ประโยคหลังเขาก็แค่พูดส่งเดช

ปรมาจารย์แกะสลักท่านนั้นเมื่อห้าสิบปีก่อนสืบทอดวิชามาจากบรรพบุรุษ ถึงแกะสลักพระแปดสิบแปดรูปบนหยกที่สูงเท่าครึ่งตัวคนได้

แต่ตอนนี้ปรมาจารย์ท่านนี้ไม่อยู่แล้ว ตอนนี้คนที่มีฝีมือแกะสลักชั้นแนวหน้าก็เหลือเพียงศิลปินรุ่นแก่ชรากันหมด

แต่ด้วยแรงกายของพวกเราไม่มีทางที่จะแกะสลักโลกสิบทิศออกมาได้อีกแล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าหินหยกแบบนั้นเป็นหยกชั้นยอด อยากหาชิ้นที่เหมือนกันแทบเป็นไปไม่ได้

ยากเสียยิ่งกว่าการตามหาโลกสิบทิศ