CHAPTER 4

💎Chapter 4: Until I Get What I Want💎

---

!WARNING!

-Abuse

If this may trigger you please kindly skip this chapter.

---

"Babe, i'm here! Andito narin si Soobinie."

Napalingon kami sa pintuan kung saan nakatayo si Jinwee at Soobin.

"Babe?" Nalilitong tanong lima.

Lumayo ako kay Namjoon at tumayo.

"Hyung, sino sya?" Tinuro ni Taehyung si Jinwee.

"Hoseok, can you take care of Soobin for a minute?" Tanong ko kay Hoseok at tumango sya.

Hinawakan ni Hoseok ang kamay ni Soobin at umakyat sa taas.

"Sino sya?!" Ulit na tanong ni Taehyung at nilagay ni Jungkook ang dalawang kamay nya balikat ni Taehyung at hinimas-himas para kumalma si Taehyung.

"Tae, kumalma ka muna."

"Paano ako kakalma?!--"

"She's my girlfriend!" Sigaw ni Namjoon at halatang galit narin sya.

"What?!" Sigaw nung apat.

"Namjoon, ano toh? You're cheating on Seokjin hyung?" Sabi ni Yoongi.

Napayuko ako at hinawakan ang kamay ko. Wala akong magawa kundi ang matahimik sa isang tabi.

Hindi rin makasagot si Namjoon and he ball his fist.

"Sumagot ka!" Sigaw ni Taehyung.

"Tae, kumalma ka.." Hinawakan ko ang kamay nya.

"Hyung, Namjoon hyung is cheating on you! Hindi ka man ba magagalit?!"

"Alam 'kong may girlfriend si Namjoon..."

"What?! Hyung, naglolokohan lang ba tayo dito? Kung alam mong nag-chcheat sayo si Namjoon hyung then why didn't you do something? Sana ay pinaalam mo na sa amin para matulungan ka namin." Sabi ni Jimin at umiling-iling.

Pakiramdam ko ngayon ay ako yung pinaka-bata sa kanilang lahat. Ako dapat ang nagtuturo sa kanila ng mga tama at mali pero ako ngayon ang pinagsasabihan nila. Did i failed to be a good hyung too?

Tumingin ako kay Jinwee na nakatayo sa gilid habang nakayuko at umiiyak.

"Hyung, you don't deserve this guy. If i were you i will divorce this guy and leave him and will never see his face again!"

"Pero Tae, mahal ko si Namjoon..."

"Hyung, does he love you too?"

Parang ilang beses akong sinaksak habang pinakikinggan si Taehyung. Parang nagising ako sa katotohanan na hindi na talaga maibabalik ang dati nyang feelings para sa akin.

Napaluhod ako at tuluyan nang tumulo ang kanina ko 'pang pinipigilan na mga luha.

"Sinasaktan mo lang ang sarili mo..."

"Taehyung, tama na! Naririndi na ako sa mga sigaw ninyo! You all can leave and never show your faces again!" Sigaw ni Namjoon na ikinagulat ko.

"Fine! Hinding hindi na kami magpapakita sayo! Hyung, halika na."

Hinila ako ni Taehyung pero pilit akong pumanatili dito.

"Hyung, let's go!"

"Taehyung, please... just let me go..."

"Hyung naman..."

"Just let me be here... tatawagan kita kung kaylangan kita. You and Jungkook just got married and i don't want to ruin your first year of being married. Taehyung, please... think of Soobin too. Ayaw ko syang mawalan ng isa 'pang ama."

"... Fine. But if i heard that this guy is hurting you, i won't hesitate to punch this in front of his girlfriend and let him know how much he hurted you."

Tumango ako and he glared at Namjoon before calling Hoseok and walk out. Pagkaalis ng mga kaibigan namin at ng kapatid ko ay nagulat ako nang sinampal ako ni Namjoon. Nilagay ko ang palad ko sa namumula 'kong pisngi.

"Pinahiya mo ako. You really are useless just."

Sinabunutan nya ako at napa-iyak ako dahil sa sakit.

"Namjoon, stop!" Narinig 'kong sigaw ni Jinwee at pinigilan nya si Namjoon.

"Shut up!" Tinulak ni Namjoon si Jinwee at tumingin ulit sa akin.

"People like you deserves nothing but bruises." Bulong nya sa akin at lalong humigpit ang pagkakasabunot nya sa akin.

"N-Namjoon, please l-let me go."

"Oh? So now you're asking me to let go of you? Bakit hindi ka sumama sa kapatid mo kung ayaw mong masaktan?"

"Please..."

Hinila nya ako patayo gamit ang pag-hila sa buhok ko papunta sa banyo at ni-lock ang pinto.

"Namjoon, please let me out!"

Ilang beses 'kong kinalampag ang pintuan pero hindi nya binubuksan ang pintuan as i expected.

"Joon... love..."

Tumigil ako sa pagkalampag ng pintuan at sumandal sa pintuan at umupo.

I still love you no matter what...

I guess i really am deeply in love with you... i don't know how to stop this feeling... and i know that because of this feeling it makes me slowly go weak like evanescence...