ตอนที่ 109 หมีซาจอมเจ้าเล่ห์

ตอนที่ 109 หมีซาจอมเจ้าเล่ห์

มู่หรงชิงเหลียนคิดอยากจะหาคำตอบบนใบหน้าของหมีซา แต่เขายังคงยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยนและใสซื่อ มองไม่เห็นร่อยรอยใดๆ ดูเหมือนว่าครั้งนี้นางจะต้องต้อนเป็ดให้เกาะคอน[footnoteRef:1] ต้องลองสักตั้งเสียแล้ว [1: รู้ว่าทำไม่ได้แต่ก็ยังจะทำงานนั้น]

มู่หรงชิงเหลียนจับเข้าที่กระบอกปืน ใจกระสับกระส่ายยิ่งนัก “ปืน” นี้นางไม่เคยพบเห็นมาก่อน มันเป็นเครื่องมือที่ใช้คว้างปาของอย่างนั้นหรือ มู่หรงชิงเหลียนจับกระบอกปืนและใช้พานท้ายปืนเคาะโต๊ะ พลางคิดว่าสิ่งนี้ต้องเป็นอะไรที่คล้ายกับค้อนแน่แล้ว เพียงแต่ใช้ไม่ดีและเหมาะมือเท่าค้อน

หมีซายิ้มอย่างอ่อนโยน สีหน้ายังคงไม่เปลี่ยนแปลง มู่หรงชิงเหลียนเห็นหมีซาเป็นเช่นนี้ก็ยิ่งมั่นใจว่าตนคลำทางได้ถูกแล้ว ดูเหมือนว่าเทพเทวดาจะยืนอยู่ข้างนาง ล้วนเอนเอียงเข้าข้างนางแล้วล่ะ

“ท่านพี่ ท่านดูสิ ใช้แบบนี้อย่างไรล่ะ” มู่หรงชิงเหลียนชูปืนในมืออย่างภาคภูมิใจ

“อืม ดีมาก” หมีซาคว้าปืนในมือของมู่หรงชิงหเหลียนมา นิ้วมือลูบคลำกระบอกปืนเบาๆ “หากผู้คิดค้นปืนมาเห็นเจ้าทำเช่นนี้ คงจะต้องหัวเราะเป็นแน่...”

“ท่านพี่...”