บทที่ 7 ถูกรุมทำร้าย (2)

บทที่ 7 ถูกรุมทำร้าย (2)

"อ๊ะ" เมื่อได้ยินคำเตือนนั้นหญิงสาวก็ก้มลงมองตัวเองแล้วรีบดึงสาบเสื้อสูทเข้ามาชิดกันด้วยความตกใจ เธอลืมไปเลยว่าเสื้อผ้าของตัวเองถูกกระชากเปิดตอนที่ถูกไอ้โจรชั่วสามคนนี้พยายามข่มขืน

ยังดีว่าเสื้อสูทนี้เนื้อหนา มันจึงไม่ฉีกขาด

ซีหลินรีบจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ เห็นว่าเรียบร้อยดีแล้วจึงรีบวิ่งเข้าไปให้พี่ชาย

"พี่ใหญ่ พี่เป็นยังไงบ้าง!!" หลี่อี้เทียนมีร่องรอยฟกช้ำไปทั้งตัว แต่เขายังมีสติอยู่นอกจากแผลแตกจนมีเลือดไหลที่หางคิ้วแล้วเหมือนว่าจะไม่มีแผลบาดเจ็บใหญ่ที่อื่น

"พี่ไม่เป็นไร พี่ไม่เป็นไร แล้วเสี่ยวซีน้องเป็นยังไงบ้าง นี่พวกมันทำร้ายน้องด้วยเหรอ!!" เห็นใบหน้าของน้องสาวมีรอยบวมช้ำเหมือนถูกทุบตีเขาก็ร้องออกมาด้วยความโกรธแค้น

"หนูไม่เป็นไรมากค่ะพี่ ได้คุณซ่งเว่ยหนานกับเพื่อนของเขามาช่วยไว้"

"คนที่มาช่วยพวกเราคือคุณซ่งเว่ยหนานเหรอ" ได้ยินชื่อนี้หลี่อี้เทียนก็พึมพำเบาๆ เขาหันมองไปรอบตัว เห็นชายร่างสูงสองคน ยืนอยู่ไม่ไกลนัก สองคนนี้คือคนที่เข้ามาช่วยเขาเอาไว้ ชายทั้งสองกำลังพูดคุยสนทนากับตำรวจ เขากับตำรวจคนหนึ่งน่าจะรู้จักกัน เจ้าหน้าที่รู้ว่าเขาคือพลเมืองดี ทำให้เจ้าหน้าที่ไม่ได้จับพวกเขาทั้งสองเข้ารวมไปกับผู้ก่อเหตุด้วย

และในจุดที่ไกลออกไป คือซ่งเว่ยหนาน ที่กำลังช่วยเจ้าหน้าที่จับกุมคนร้ายที่ล้มอยู่บนพื้นตรงนั้นอีกสามคน

ซ่งเว่ยหนานคือคนที่หลี่อี้เทียนตั้งใจจะไปพบวันนี้เพื่อขอทุนมาใช้ในการตั้งบริษัทใหม่ ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเขาในสภาพแบบนี้ ถ้าเขาสืบรู้ว่าพวกเรามีหนี้สินล้นพ้นตัว ทั้งยังถูกแก๊งทวงนี้ที่เหี้ยมโหดตามรังควาน ก็ไม่รู้ว่าเขาจะอยากเสี่ยงเข้ามาร่วมงานกับเราหรือเปล่า ธุรกิจสตาร์ทอัพที่น่าสนใจและอยากได้เงินทุนจากเขามีมากมาย เขาไม่มีความจำเป็นต้องเข้ามายุ่งกับพวกเราที่มีชนักติดหลังอันตรายแบบนี้

แม้หลี่อี้เทียนจะดีใจที่ตัวเองและน้องสาวรอดจากการถูกทำร้ายมาได้ แต่ก็แอบเศร้าใจว่าแหล่งเงินทุนที่เขาหวังเอาไว้อาจสูญสลายไปแล้ว

หน่วยแพทย์ฉุกเฉินที่ตามตำรวจมาด้วย เข้ามาตรวจดูอาการของหลี่อี้เทียน หลี่ซีหลิน และชายหนุ่มพลเมืองดีทั้งสองคน ชายพลเมืองดีนอกจากรอยฟกช้ำเล็กน้อยก็ไม่มีบาดแผลอันตรายอื่น หลี่ซีหลินใบหน้าบวมช้ำเพราะถูกชกอย่างรุนแรง เจ้าหน้าที่เกรงว่าจะกระทบกับสมองจึงแนะนำว่าให้ไปตรวจดูอย่างละเอียดที่โรงพยาบาลก่อน ส่วนคนที่บาดเจ็บหนักที่สุดก็คือหลี่อี้เทียน เขามีแผลแตกที่คิ้วค่อนข้างลึกจำเป็นต้องเย็บ และท่อนข้างซ้ายก็อาจจะร้าวหรือหัก จำเป็นต้องไปตรวจร่างกายอย่างละเอียดที่โรงพยาบาลก่อน

ส่วนพวกโจรนั้นนอกจากรอยฟกช้ำก็ไม่ได้มีใครได้รับบาดเจ็บร้ายแรง พวกมันจึงถูกตำรวจพาขึ้นรถไปดำเนินคดีที่สถานีตำรวจ

คุณตำรวจที่เป็นหัวหน้าหน่วยมาสอบปากคำพี่น้องตระกูลหลี่พบว่าบาดเจ็บและต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลก่อน จึงขอข้อมูลติดต่อของทั้งคู่เอาไว้ เพื่อจะได้ใช้ติดต่อสำหรับการสอบปากคำในภายหลัง

ซีหลินให้ข้อมูลติดต่อกับตำรวจแล้ว ก็เข้าไปเก็บของพวกโทรศัพท์ โน้ตบุคที่พี่ใช้ทำงาน กุญแจรถและกระเป๋า รวมทั้งของมีค่าต่างๆของพวกเราในรถที่ตอนนี้กระจกแตกได้รับความเสียหายอย่างมาก ได้รับคำบอกกล่าวจากตำรวจว่า หลังจากถ่ายภาพสถานที่เกิดเหตุเรียบร้อยแล้ว จะให้รถลากมาลากรถของพวกเธอและรถของพวกโจรไปไว้ที่สถานีตำรวจ ถ้าพิสูจน์หลักฐานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว เจ้าของรถสามารถไปรับรถที่สถานีได้

ซีหลินกล่าวขอบคุณพวกเขาหลายครั้ง พึ่งรู้จักคำว่าตำรวจเป็นที่พึ่งของประชาชนก็เมื่อเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องนี้ ในโลกก่อนพี่สาวของเธอถูกสามีเก่าตามรังควาน ไปแจ้งตำรวจกลับไม่เคยได้รับความช่วยเหลือใดๆ มีแต่คำตอบว่าเรื่องยังไม่เกิดตำรวจทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายพวกเธอจึงถูกมันตามมาฆ่าตายทั้งครอบครัว

ก่อนจะขึ้นรถพยาบาล หลี่อี้เทียนก็ให้ซีหลินช่วยประคองเข้าไปพูดคุยกับซ่งเว่ยหนานและพลเมืองดีอีกสองคน

"ผมขอขอบคุณท่านประธานซ่ง กับคุณผู้ชายทั้งสองท่านมากๆนะครับ ที่มาช่วยพวกเราเอาไว้ ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากพวกคุณ ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองกับน้องสาวจะเป็นอย่างไร" หลี่อี้เทียน ค้อมศีรษะขอบคุณพวกเขาด้วยความรู้สึกขอบคุณจากใจจริง

"ไม่เป็นไรครับ มันเป็นเรื่องที่ใครก็ต้องช่วยอยู่แล้ว" ซ่งเว่ยหนานตอบกลับด้วยน้ำเสียงสุภาพ

ซีหลินแอบพิจารณาชายหนุ่มคู่แข่งทางความรักของพระเอกคนนี้อยู่ข้างๆ

เขาเป็นผู้ชายตัวสูง น่าจะสักร้อยแปดสิบห้าแปดสิบหกเซนติเมตรเป็นอย่างต่ำ รูปร่างโปร่ง ไม่ได้ตัวหนา หรือผอมเกินไป เป็นรูปร่างที่พอดีเหมาะสม อย่างที่เขาเรียกกันว่าสัดส่วนทองคำ ผิวขาวผมสีดำ ริมฝีปากบาง ใบหน้าหล่อสะอาด ผิวดี โครงหน้าเป๊ะมาก เขาสวมแว่นกรอบทอง กิริยาท่าทางดูสุภาพเรียบร้อย เหมือนศาสตราจารย์หรือไม่ก็พวกแพทย์ในโรงพยาบาล เป็นหนุ่มหล่อที่ดูสุขุมน่าคบหา บรรยากาศรอบตัวก็อบอุ่นเป็นมิตร

ทั้งบุคลิก รูปลักษณ์ ทั้งฐานะโดดเด่นแบบนี้ ไม่แปลกที่เมื่อนางเอกได้เจอเขาก็เกิดความหวั่นไหว

เสียดายที่เนื้อเรื่องส่วนที่เกี่ยวกับซ่งเว่ยหนานอยู่ในนิยายเล่มสอง ซีหลินจึงไม่ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับเขามากนัก ที่รู้ว่าเขาคือศัตรูความรักคนสำคัญของพระเอกก็เพราะคำโปรยที่เขียนไว้ในนิยายเล่มสองที่มีเนื้อหาของเขาเท่านั้น