บทที่ 2 เธอคือซีหลิน (2)

หญิงสาวหันมองรอบตัว พบว่าถึงจุดนี้จะมีแสงสว่าง อยู่ในสวนกลางโรงแรมหรูที่มีระบบรักษาความปลอดภัยแน่นหนา แต่ศาลานี้ก็อยู่ไกลออกมาจากที่จุดที่คนพลุกพล่าน อย่างไรก็ยังนับว่าเป็นที่เปลี่ยว

อีกอย่างจากเนื้อหาของนิยาย เหตุการณ์อันตรายที่เกิดขึ้นกับหลี่ซีหลินยังไม่ผ่านพ้น ไอ้พวกวัยรุ่นที่ลากเธอไปรุมโทรม ก็ไม่แน่ว่าเป็นแขกที่เข้าพักในโรงแรมนี้หรือเปล่า ดีไม่ดี ถ้าเป็นกลุ่มคนที่กำลังเดินตรงมาทางนี้ล่ะ!?

แม้ตอนนี้เธอจะใส่เสื้อสูทแต่งตัวดูเรียบร้อยรัดกุมมากขึ้นแล้ว ทั้งยังไม่ได้ไปเดินริมทางเปลี่ยวร้างซึ่งเป็นสถานที่เกิดเหตุในนิยาย แต่อย่างไรสถานการณ์ก็ไม่แน่นอน แม้ในหนังสือจะบอกว่าหลี่ซีหลินแต่งกายเซ็กซี่ยั่วยวนจึงถูกข่มขืน ตอนนี้เธอไม่ได้แต่งกายเช่นนั้นแล้วก็น่าจะไม่ตรงกับเงื่อนไขที่เขียนไว้ในนิยาย

แต่พวกชั่วช้าสารเลวที่มันข่มขืนผู้หญิง แท้จริงแล้วมันก็ไม่ได้ข่มขืนเธอเพราะการแต่งตัวของเธอหรอก มีผู้หญิงที่แต่งตัวมิดชิดเรียบร้อยตั้งมากมายที่ตกเป็นเหยื่อ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะความชั่วของคนที่กระทำต่อพวกเธอต่างหาก!!

และที่สำคัญไม่ว่าผู้หญิงจะแต่งตัวอย่างไรก็ไม่มีใครมีสิทธิ์ไปข่มขืนเค้า!!

ตอนที่อยู่ในโลกเดิมซีสนับสนุนแนวคิดนี้มาตลอด แต่คนชั่วที่รุมโทรม ข่มขืน ทำร้ายผู้หญิง มันไม่สนใจหรอกว่าเธอสนับสนุนความคิดไหน มันสนใจแต่จะทำเรื่องชั่วที่มันอยากทำเท่านั้น

ในสภาวะปกติเธอย่อมสามารถใช้คำพูดโต้เถียง ตอบโต้มันด้านความคิดได้ แต่ถ้าสถานการณ์เปลี่ยนเป็นเกิดขึ้นตรงหน้า และถูกอีกฝ่ายใช้กำลัง ร่างกายที่อ่อนแอของเธอจะต่อสู้กับมันได้อย่างไร

เหมือนสิ่งที่ครอบครัวของเราพบเจอ เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ถ้าโต้เถียงด้วยเหตุผลกับไอ้ชั่ววรชิต พวกเราชนะมันแน่นอน แต่ไอ้ชั่วนั่นมันไม่ได้สนใจจะโต้เถียงกับพวกเราแม้แต่น้อย ด้วยความเลวทรามและบ้าคลั่ง มันบุกเข้ามาในบ้านแล้วใช้อาวุธปืนฆ่าพวกเราทีละคน แล้วพวกเราก็ต่อสู้หรือปกป้องตัวเองไม่ได้เลย

และตอนนี้เธอก็อยู่ในโลกนิยาย ซีไม่แน่ใจว่ามันมีกฎแปลกๆบังคับอะไรไว้หรือเปล่า จากที่เคยอ่านนิยายมา โลกนิยายบางแห่งหากมีตัวละครหลงเขามาในเรื่องส่งผลให้เนื้อหาผิดเพี้ยนไป โลกก็จะปรับอะไรต่างๆให้เป็นไปตามเซ็ตติ้งของโลกที่ตั้งเอาไว้ เช่นตัวละครหนึ่งต้องตาย ต่อให้มีคนกลับชาติมาเกิดใหม่ พยายามช่วยเขาให้ได้ ก็ช่วยไม่ได้อยู่ดี ทิศทางของเรื่อง ล้วนต้องดำเนินไปตามที่นิยายเขียน นอกจากมีเงื่อนไขพิเศษบางอย่างขึ้นมาให้ตัวเอกฝ่าฟันอุปสรรค เนื้อหาที่เซ็ตไว้นั้นจึงยอมเปลี่ยนแปลง

นิยายที่ซีได้อ่านหลายเรื่องก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไร แค่ผู้เขียนอยากให้เรื่องเป็นอย่างไร มันก็เป็นอย่างนั้น ถึงแม้จะน่าเศร้า หรือไม่สมเหตุสมผลแค่ไหนก็ตาม

ในสถานการณ์ตอนนี้ซีไม่แน่ใจว่าตัวเองที่เข้ามาอยู่ในนิยายจะสามารถเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่อง เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของนางร้ายหลี่ซีหลินและครอบครัวของเธอได้หรือไม่ ไม่สามารถไว้ใจอะไรได้ทั้งนั้น ทำได้แค่ระมัดระวังตัว หาทางทำให้ตัวเองปลอดภัยไว้ให้มากที่สุดก่อน

เธอไม่รอให้คนกลุ่มนั้นมาถึง หญิงสาวรีบลุกออกจากศาลา แล้ววิ่งตรงไปในตึกกลางของโรงแรม ตรงนั้นมีคนเยอะน่าจะปลอดภัยมากกว่าจะนั่งอยู่ลำพังที่นี่คนเดียว

โรงแรมแห่งนี้ ตามความทรงจำของเจ้าของร่าง ที่เคยเดินทางมาเที่ยวเล่นที่นี่อยู่บ่อยๆ จะเป็นโรงแรมบนภูเขาชานเมือง มีอาณาบริเวณกว้างขวาง มีอาคารมากมายหลายหลังแบ่งเป็นหลายรูปแบบ ทั้งเป็นตึกสูงสามสี่ชั้น หรือมีเป็นบังกะโล บ้านพักพร้อมสนามหญ้าและสระว่ายน้ำส่วนตัว ขนาดเล็กใหญ่แตกต่างกันไปกระจายไปตามจุดต่างๆ

ตึกส่วนกลางเป็นตึกสูงสี่ชั้น มีห้องพักอยู่ชั้นสามและชั้นสี่ ส่วนชั้นหนึ่งและสอง เป็นห้องอาหาร สถานที่จัดงานเลี้ยง และรีเซฟชั่นไว้ต้อนรับแขก ตรงจุดนั้นจะมีล็อบบี้ให้นั่งพักผ่อนได้ เธอตั้งใจว่าไปนั่งพักที่นั่น รวบรวมสติความคิดอีกสักเล็กน้อยก็ค่อยโทรเรียกรถมารับ

ใจจริงซีหลินอยากจะเปิดห้องหาที่เงียบๆปลอดภัยเพื่อพักผ่อนรวบรวมความคิดก่อน บอกตรงๆ เธอที่พึ่งพบเจอเหตุการณ์ฆ่าล้างครอบครัวและพลัดหลงเข้ามาอยู่ในโลกนิยายอย่างปุบปับ ยังไม่สามารถปรับสภาพจิตใจได้ดีนัก แต่เพราะขณะนี้เวลาไม่เอื้ออำนวย จากเนื้อเรื่อง คืนนี้จะมีแก๊งทวงนี้ไปทวงเงินพี่ชายของหลี่ซีหลิน พี่จะถูกทุบกระดูกสันหลังจนพิการ ส่งผลเลวร้ายอีกมากมายตามมา เธอจึงจำเป็นต้องไปหาพี่ชายก่อนจะเกิดเรื่องร้ายกับเขา

และไม่แน่ใจว่าแก๊งวัยรุ่นที่ข่มขืนหลี่ซีหลินตามเนื้อเรื่องพวกนั้นจะเป็นคนในโรงแรมนี้ไหม หากเธอนอนค้างที่นี่เธอก็ไม่ค่อยแน่ใจเรื่องความปลอดภัย ดังนั้นกลับบ้านไปเจอครอบครัวก่อนน่าจะดีที่สุด

พอนึกได้ว่าสถานการณ์มันเร่งด่วนมากแล้ว เธอคงไม่สามารถไปนั่งพักรวบรวมความคิดอะไรได้อีก

ระหว่างกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่ตึกกลางของโรงแรม หญิงสาวก็คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจะใช้แอพเรียกแท็กซี่ให้มารับ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า เมื่อรถมาถึงแล้ว เธอก็ทำได้แค่ให้เขาไปส่งที่บ้านพักของครอบครัวหลี่เท่านั้น เพราะเธอไม่ทราบว่าสถานที่ที่แก๊งเงินกู้มาทวงหนี้พี่ชายและทำร้ายเขาจนพิการนั้นเกิดขึ้นที่ไหน และเวลาที่แน่นอนคือเมื่อไหร่ ถ้ากลับไปรอที่บ้าน แล้วพี่ชายเกิดเหตุร้ายขึ้นที่อื่นล่ะจะทำอย่างไร!?

ซีหลินเริ่มร้อนใจขึ้นมา จากที่กำลังกดเรียกรถ ก็เปลี่ยนเป็นกดโทรหาหลี่อี้เทียน พี่ชายของหลี่ซีหลินซึ่งตอนนี้ก็คือพี่ชายของเธอแทน

ตอนที่กำลังกระวนกระวายฟังเสียงรอสายอยู่นั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่านี่คือการพูดคุยกันครั้งแรกระหว่างเธอกับพี่ชายเจ้าของร่าง อย่างไรเธอก็เป็นคนนอกที่เข้ามาสวมร่างคนอื่น ไม่ใช่เจ้าตัวจริงๆ หากเผลอทำอะไรที่ผิดปกติจนถูกคนจับผิดได้ขึ้นมาจะทำอย่างไร ไม่ใช่ว่าจะถูกจับส่งศูนย์วิจัย ถูกนำไปทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์หรอกนะ!?

หญิงสาวเริ่มลังเลใจว่าควรจะทำอย่างไร แต่ปลายสายก็กดรับสายเสียก่อน

"เสี่ยวซี ว่าไง"

ซีหลินอึ้งไป พี่ชายของหลี่ซีหลินเรียกน้องสาวของเขาว่าเสี่ยวซีใช่ไหม แล้วหลี่ซีหลินเรียกพี่ชายของเธอว่าอะไรนะ!

แค่ประโยคทักทายที่แสนธรรมดา ก็แทบจะสามารถทำให้เธอเผยพิรุธออกมาแล้ว!!