Lipcaptan

Mahigit Limang buwan na rin syang nag sasanay.. sa Limang buwan na Yun ay mas naging mas malapit pa sila Ni M. at ng mga kaibigan nito puwera lamang kay HANNA na hanggang ngayon ay galit parin sa kanya laluna sa tuwing mag kakalapit sila ng binata.. pero hindi na lamang nya iyon pina pansin ayun kay REBECA. ay hayaan na lamang ito... at sa tatlong araw na yun wala naman nang yayaring pag lusob o gulo panatag pa sila kahit papano.. maging ang Hari at Reyan ay panatag rin dahil sa ngayon ay wala pang nang yayari sa VEDOM kaya mas pinag bubuti pa nya ang kanyang pag iinsayo..

kasa lukuyan syang ng papahinga ng bigla na lamang syang napa hinto at napa tulala kasabay nun ay ang pag litaw ng mga imahe sa isang bayan na maraming patay..kung saan sya may na kikitang mga katulad din ng mga VERDIAN nakita nya sa kanyang pangitain ang MUGOLLIA bawat makita nito ay pinag papatay kasunod ang mga bayaN ng mga DUWENDE at mga MALIGNO pa ang mga nadamay napa singhap sya at bumalik sa normal ang kanyang pag hinga..kina kabahan sya para sa iba kung hindi pa sila kikilos ma uubos ang mga angkan ng mga DUWEDE, MALIGNO at iba pa..

kaya mabilis syang nag palit nang damit bago nya kinuha ang isang espada na nasa gilid ng kanyang higaan ska lumabas upang hanapin ang mga NIGHT'S at ipaalam sa Hari ang kanyang nAkita..

"YASH.. ? teka bakit bihis at hawak mo ang iyong espada..?"

naka salubong nya si UNO ska ito kinausap..

"wala na tayong oras.. kailangan na natin mag madali.." hinila nya ito kayat na guguluhan na napa hinto ito bago sya kina usap..kaya napa hinto rin sya..

"teka hindi kita ma intindihan.. ano ang iyong sina sabi na wala ng oras..."

"ang MUGOLLIA.. nasa ibang lugar upang mag hasik ng lagim mga D-DUWENDE at ipa ay halos wala ng buhay kailangan pa natin ma iligtas ang iba habang may oras pa tayo.."

"s-sigurado ka ba dyan p-papano mo na laman ang bayan ng LICAPTAN tagung gubat yun..."

"b-bigla ko na lamang nakita sa p-pangitain ko.. "

"kung ganon may kakayahan karin makita ang mga mang yayari.."

"s-siguro.. tara na.. na uubusan na tayo ng oras.."

"tara.. "

***********

Handa na silang lahat Habang sakay sila sa mga sari sarili nilang mga kabayo.. maging ang Hari Ay binas basan sila sa pag lalakbay at silay mag iingat..ang ibang mga kawal ay kasama nila . may halong takot sa kanyang dibdib dahil ito ang una nyang pakikipag laban sa mas malakipa sa kanila ang tanong ay kaya nya kayang mailigtas ang lahat.. ? naramdaman nya ang pares na mga mata ni M. at nang tumingin ito sa kanya ipina pahiwatig na magiging maayos din ang lahat.. kaya't nginitian lamang nya ito ng tipid..ipina pahiwati ang pasasalamat.

"Handa na ba kayo... "

ani ni M. na na mumuno sa mga NIGHT'S kaya ang lahat ay sumagot.

"HANDA NA KAMI.. PRINSEPE M. "

"kung ganon tayo ng umalis.. Ama."

"mag iingat kayo sa inyong pag lalakbay.. Aking mga anak.. SUGO."

kayat napa tingin sya sa Hari na naka ngiti bago sya nag salita.

"ano po iyon Kamahalan.."

"ikaw na ang bahala sa kanila at bilang isang SUGO.. sana magampanan mo ang iyong tungkulin.. makakaasa ba ako sayo dun.."

"wag po kayong mag alala kamahalan.. sa abot ng aking ma kakaya.. silay aking po protektahan... pangako.."

"salamat.. "

"aalis na po kami Mahal na hari.."

"Mag iingat kayo.. !!"

paalam ng hari sa kanila kaya nag umpisa na silang umalis habang ang kabayo nila ay dahan dahan nag lalalad na nauwi na sa pag takbo wala na silang oras at sana ay may maabutan pa silang buhay..

"hiyaaa!!"

habang natakbo sila gamit ang kanilang mga kabayo may narinig sya isang tinig mula kung saan..

"Mag Iingat Ka YASHECA.. naway magampanan mo ang nakatakda para sayo.."

"s-sino ka..?"

mahina nyang ani ngunit walang tugon mula sa isang tinig kanina na nag salita kaya pinag kibit balikat na lamang nya iyon bago pinatakbo ng mabilis ang kabayo pa sunod sa kanyang mga kasamahan..

handa na ako.. kung ito man ang aking kapalaran.. ay isasakripisyo ko ang aking buhay alang alang sa ibang mga ni lalang na ako lamang ang inaasahan..

at alam kung mag tatagumpay kami.. ako.