Children

Umagang-umaga ay nakarinig agad ako nang iyak nang bata kaya agad akong napabangon sa higaan ko. Lumabas ako sa labas nang kwarto saka nakita ko siya na umuupo sa harapan nang TV.

"Zarex! What happened?" Nakita ko siyang puno nang chocolate yung bibig niya. May mga nasa damit din niya at may iilan sa mukha. "Mama." Tawag niya sakin habang umiiyak. Lumapit siya sakin at niyakap naman ako nito.

"What's wrong baby?" Nag aalala kong tanong.

"Mama. The chocolate is melting. Naneun geugeos-eul meog-eul su eobsda." "I can't eat it." Then he pouted to me. I chuckled.

"That's okay baby. You can have another one later." Pinunasan ko yung mga chocolate sa mukha niya saka pinalitan yung damit niya. Nakatingin naman siya sakin habang nakangiti. "Why are you smiling baby? Is there something wrong?" I ask him cutely. Umiling naman siya. "No, Mama. You really look like me. I am cute and you are pretty." Natawa naman ako sa sinabi nang anak ko.

"Ofcourse, you are my baby. It's normal for us to look alike." I explained to him. Tumingin naman siya itaas and he act like he is thinking.

"But I don't look like Papa Felix, Mama. He has small eyes but I have huge eyes. I want to look like Papa Felix." I smiled at him. Sa edad niyang five years old ay marami nang katanungan ang natanggap ko galing sa kanya. Pinaupo ko naman siya sa sofa namin at humarap ako sa kanya.

"When you grow up you will know why." Ginulo ko yung buhok niya.

"I am already a big boy Mama."

Tumingin ako sa anak ko. Lahat nang features nang mukha niya ay hindi nakuha sakin. Sa tuwing titingin ako sa kanya ay parang nakatingin lang ako sa batang Jared. His eyes is also dark brown, yung ilong niya katulad sa ama niya. Mabilis lang din siya tumaas kahit noong three years old palang siya ay nasa bewang ko na siya. Biglang bumukas yung pinto nang kwarto namin.

"Mama!" Sigaw ni Alex na tumatakbo papunta sakin. Sinalubong ko naman siya nang mga yakap ko.

"He already miss you. Come on my boy, how are you." Felix called Zarex and hug him. Natuwa naman yung bata.

"Did you enjoy your shopping with your lola?" I ask my little girl. She nodded to me and chuckled. "Papa bought you something." Alexandra whispered to my ears. "Really?" I said. Humiga na siya sa lap ko at pinikit yung mata. Sobrang napagod siguro ito.

Mayroon akong kambal na mga anak. Hindi ko din alam na magkakaroon ako nang mga kambal dahil wala naman sa mga genes namin ang ganito. Kaya ako mismo nang ultrasound ay nagulat. They are already five years old with there age I can say that this kids are really smart. Pero sigurado ako na hindi din nila sakin namana iyon. Kung kid version ni Jared si Zarex. Si Alexandra naman ay parang copy paste ko lang.

Hindi din naging madali ang pamumuhay namin dito sa Korea nang malaman ko na magkapatid pala si Felix at Jared. Yung mismong bahay na tinirhan namin nang pumunta kami sa Korea ay ang bahay din kung saan tinitirhan namin ngayon. Magkapatid silang tunay, sa ama at sa ina. Kasi hindi ko kaagad na tanong kong ano ang tunay na pangalan ni Felix except sa screen name niya. His true name is Felix Blaze Kennedy and he is the younger brother of Jared. Hindi ko alam kong anong naging reason kung bakit sila nag away.

Sa una, ayaw ko talagang maniwala pero mismo yung lolo niya at ang lola ang siyang nagpatunay sa mga ito. That's why hindi ako nag alinlangan na Kennedy ang ipagamit sa anak ko. Kagustuhan din iyon ni Felix at hindi ko ipagdadamot ang mga bata sa kanya. Siya lang ang naging katuwang ko sa lahat nang pagpapalaki sa mga bata at pati yung mga kaibigan ko.

Kaya imbes na Zared yung ipangalan sa lalaki kung anak ay ginawa ko nalang Zarex dahil kay Felix. He became a good friend of mine. Hindi niya ako pinilit na pumasok sa isang relasyon pero inamin niya sakin na mahal niya talaga ako. Siya na yung tumayong ama sa dalawa kong anak.

"Is she already asleep?" Tumango naman ako kay Felix. Dahan dahan niya kinuha si Alexandra sa pagkahiga sakin at pinasok ito sa kwarto. Si Zarex naman ay nanunuod padin nang Courage. Bumalik si Felix na may dalang paperbag. "Here." Inabot niya sakin. "What is this?" Inabot ko yung binigay niya sakin,

"You'll know." Binuksan ko naman kung ano ang laman nito. Napalaki ako nang mata kung ano iyon. It is a Fansign from the seven member of BTS.

"Thank you." I hug him. "You're always welcome Iza. " Then siya naman yung humiga sa lap ko. Pumikit siya kaya sinuklay ko yung buhok niya gamit yung mga kamay ko. Pumunta kasi sila sa Busan kasama yung Lola at Lolo niyan pati na din si Alexandra. Kaya napagod itong dalawa, hindi kasi sumama si Zarex dahil ayaw daw niya akong iwan.

Bigla ko namang naalala yung mga kaibigan namin. Nandito kasi sila nag pasko at nagbagong taon. Si Faith at Patrick ay bagong kasal lang din nang pumunta sila dito. Tapos si Kuya Zac at Lorraine naman ay may anak nadin na babae. Si Megan at Shane nalang ang walang partner samin pero alam kong may mga lalaki din iyon. Imposible naman siguro kong wala.

Sa loob nang limang taon ay marami na ding nangyari sa mga buhay namin. Hindi din naging madali yung pagnganganak ko sa mga kambal dahil mahiha yung immune system ko nang mga panahong iyon.

I suddenly remember my sister. Kung buhay sana siya ngayon ay siguradong masaya kapag nakita niya itong mga pamangkin niya hindi nga lang naging swerte yung buhay nang ate ko dahil sa nangyari.

"Mama. " Mahinang sabi ni Zarex.

"Yes baby?" Lumapit siya papunta samin at nilagay niya yung isa niya kamay sa bibig niya. 'Quiet' I nodded to him. Napamulat naman si Felix nang naramdaman niyang hinalikan siya sa noo ni Zarex. Napangiti naman akong makitang nagkangitian yung dalawa. I'm so thankful to Felix because he really treat my children like his own.

"Dangsin-eun naleul keun sonyeon nollineungeoya?" "Are you teasing me big boy" Umalis si Felix sa pagkakahiga sa lap ko at binuhat si Zarex saka kiniliti. Natawa naman ako sa kanilang dalawa. Inihiga niya si Zarex sa sofa at doon niya ulit kiniliti.

"Geunyang nongdam-iya appa." "I am just joking you papa." Tawang tawa paring sabi ni Zarex.

"Hahaha. You really love playing with me huh." Natatawang sabi ni Felix sa kanya. Para talaga silang mag-ama tingnan. Bigla na namang sumagi sa isipan ko yung lalaki na iyon. Kamusta na kaya siya baka masya na siya ngayon sa buhay niya. I heard he is very successful now with his company after launching new branch international. Nakikita ko siya sa mga social media sites pero never kong tiningnan iyon.

"Naneun dasi appaleulhaji anhseubnida. Geuleoni jebal geumanhae." "I wont do it again papa. So please stop." Tumigil naman si Felix sa pagkakiliti at pareho silang hinahabol yung hininga nilang dalawa.

"You need to wash already Zarex. " Sabi ni Felix at tumingin sakin. Tinulungan ko naman tumayo yung anak ko.

"Let's take a bath now baby." Nauna naman siyang tumakbo doon sa bathroom kaya tumayo na ako. "You should eat already." Sabi ko kay Felix.

"I will." He kissed my forehead and went downstairs.

Sinundan ko naman yung anak ko sa bathroom at pinaliguan na ito. Pagkatapos kong binihisan si Zarex ay ako na ang sumunod na naligo dahil nabasa ako sa sobrang kalikutan nang anak ko. Nakita ko namang sobrang himbing nang tulog ni Alex sa kwarto kaya binilisan ko yung pagbihis saka kinuha yung laptop at lumabas.

"After you watch, you need to sleep already." Sabi ko kay Zarex.

"Yes Mama." Narinig kong sabi niya.

Nakita ko naman na tumatawag si Faith sa skype ko. "Kamustaaaaaaa Izaaa!!!" Bungad agad ni Patrick. Napatakip naman ako nang taenga sa sobrang lakas nang sigaw galing sa audio ko. "Aray ko." Reklamo ko naman.

"Are you hurt mama?" Nag alalang Tanong ni Zarex. "I'm okay baby. Your tito Patrick and tita Faith is calling. Come here." Tumayo naman yung anak ko saka ngumiti nang makita kong sino yung nasa screen. Matagal tagal na din simula na naging busy yung mga kaibigan ko dahil sa kanya kanya din nilang buhay.

"Tita Faith already miss my baby Zarex." Nagpopout na sabi ni Faith sa anak ko. Natawa naman yung bata. "I miss you too Tita Faith. When will you visit us here in Korea?" Nagkatingin naman kami ni Faith sa screen.

Sige, yan ang gusto mo diba. Sabi ko nalang sa isipan ko. Palagi kasing nagpapangako si Faith na babalik dito sa Korea tuwing tatawag siya sa amin kaya hindi naman nawala sa isipan nang bata. "Soon baby. If we will come back there, you will have a playmate already." Tusong sabi ni Patrick kaya agad siyang binatukan ni Faith. Tinakpan ko naman yung mata ni Zarex.

"Ano ba naman kayong dalawa. Sa harapan pa nang anak ko kayo mag-aaway. Baka kung anong isipin nang bata." Umayos naman yung dalawa sa sinabi ko. Nagpeace sign naman sakin si Faith. "Mama will just talk to your Tita Faith baby. Can you watch there in the sofa?" I please my child. Tumango naman siya at naglakad pabalik sa harapan nang TV.

"Parang ang bilis naman lumaki ni Zarex." Faith stated.

"Oo nga eh. Marami kasing binili na vitamins yung lola at lolo ni Felix kaya mabilis silang lumaki dalawa." Napakamot naman ako sa ulo ko.

"May balak pa ba kayong bumalik dito sa Pinas?" Tanong ni Faith.

Napaisip naman ako. "Hindi ko alam. " Tipid kong sabi.

"Alam mo Alexandra. Payong kaibigan lang ha. Lumalaki na yung mga bata at hindi parin nila alam na si Felix ay hindi nilang totoong ama. Kung pinagdamutan mo noon si Jared nang karapatan sa mga anak mo sana naman ay wag mong ipagdamot sa mga bata na makilala yung ama nila. Karapatan din nila iyon kahit papaano." Naiintindihan ko ang ibig sabihin ni Faith pero natatakot pa din ako na baka hindi tanggapin ni Jared ang mga bata.

"I just don't want my children to be rejected like he did to me. Okay lang na ako ang masaktan, huwag lang yong mga bata. " Tugon ko. Napasinghap naman si Faith sa sinabi ko.

"Nakita ko siya sa isang event nang kompanya nila Patrick at nagkausap kaming dalawa. Nagkamustahan lang naman kami at alam mo ba kung ano ang nalaman ko? Pinakulong ni Jared si Jane."

Napalaki ang mata ko sa sinabi niya.

"What?" Hindi ko makapaniwalang sabi.

"Hindi ko din alam kong anong rason basta ganon. I don't need to know that whole story. Ayaw kong makisawsaw sa buhay nila." Tugon ni Faith.

"Nasaan si Alex?" Tanong naman niya bigla.

"Nasa kwarto niya natutulog mukhang napagod nang husto." I answer.

"Hindi na ba siya inaatake nang sakit niya?"

"Minsan nalang." Mahina kong sabi.

Si Alex kasi ang palaging sakitin sa kanilang dalawa. Palagi siyang nadadala sa hospital kapag inaatake siya nang sakit niya. Hindi ko alam kong saan niya ito nakuha pero ang sabi nang doctor ay namana niya daw ito. Wala namang may heart failure sa pamilya namin. Kaya dapat hindi siya maexpose sa mga alikabok at sa mga madudumi na kugar dahil madali niya itong malanghap.

"Mabuti naman. Sige na, may pupuntahan pa kasi kami ngayon." Paalam niya. "Thank you sa pagtawag." Sabi ko.

"Zarex, stop watching already. Go to your room already." Pinatay ko na yung TV at niligpit naman nong anak ko yung mga laruan niya. Felix really teach them how to be clean in there things after they used it. "I'm done Mama." Ngumiti naman ako sa kanya.

Hinatid ko na siya sa kwarto niya at pagkatapos ay pumasok ako sa kwarto ni Alexandra. Ang himbing nang tulog niya. Hininaan ko yung aircon at inayos yung kumot nang anak ko. Thankful din ako kahit paaano dahil unti unti na siya gumagaling sa sakit niya. Siya lang kasi ang nagkaroon nang heart failure sa kanilang dalawang magkakapatid. Kinuha ko yung kwentas ko at dahan dahang isinuot sa kanya. Iyon ay ang necklace na binigay ni Jared sakin dati.

I kiss her forehead before going out.