บทที่ 171-7 ดอกปี้อั้นเบ่งบาน

บทที่ 171-7 ดอกปี้อั้นเบ่งบาน

ทันทีเมื่อถึงเวลาพลบค่ำ ขบวนรถของจินเซ่าหวงก็มุ่งออกจากค่ายทหาร อย่างไรเสียเขาก็คือคุณชายอันดับหนึ่งซึ่งร่ำรวยที่สุดแห่งเมืองตงหนาน กุมอำนาจทั้งในสกุลและนอกสกุลมากมาย ยังไม่นับรวมถึงอุตสาหกรรมหลากหลายชนิดที่เขาเป็นผู้ครอบครองอีก ดังนั้นแล้วความปลอดภัยของเขาจึงถือเป็นสำคัญ หากว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเขา คงจะนำมาซึ่งปัญหาและความยุ่งเหยิงไม่หยุด ปัจจุบันชิงเซี่ยจำต้องนำทัพมุ่งหน้าสู่ทะเลทราย ทหารที่เหลือทิ้งไว้ที่นี่มีเพียงห้าพันนาย เพียงพอแค่ดึงดูดความสนใจจากขุมกำลังต่างๆ จากทุ่งหญ้าเท่านั้น การเลือกทิ้งเขาไว้เพียงลำพังที่นี่จึงเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างยิ่ง และด้วยเหตุผลเช่นนี้เอง ชิงเซี่ยจึงไม่อาจไม่ส่งเทพแห่งความมั่งคั่งผู้นี้กลับไป

"ขุนเขาเขียวชอุ่มไม่แปรเปลี่ยน ธารน้ำไหลสีใสมรกตหลั่งริน คุณชายจิน ไว้วันหน้าพวกเราค่อยพบกันใหม่"

จินเซ่าหวงนั่งอยู่ในรถม้า แหวกผ้าม่านหน้าต่างขึ้นมามองหญิงสาว กล่าวพร้อมรอยยิ้มบางๆ "ใต้เท้าท่านเองก็รักษาตัวด้วย"

ชิงเซี่ยพยักหน้ารับ ในที่สุดก็หันไปออกคำสั่งกับเหล่าทหารที่จะติดตามไปคุ้มครองชายหนุ่มด้วย "ออกเดินทางได้แล้ว"