บทที่ 144-2 ผู้ใดทรยศรัก

บทที่ 144-2 ผู้ใดทรยศรัก

ชิงเซี่ยหัวเราะเสียงเย็น มือข้างหนึ่งหมุนจอกหยกในมือเล่น มืออีกข้างหนึ่งวางไว้บนโต๊ะตัวเตี้ยเพื่อเท้าคางตัวเอง มองเขาด้วยสายตานึกอยากจะเล่นสนุก เสียงเย็นเหยียบพูดว่า “ข้าด่าเจ้าเพื่อจะสั่งสอนวิธีที่เจ้าจะวางตัวต่อผู้อื่น วันนี้เจ้าเข้ามาอยู่ในต้าฉิน ทั้งยังอยู่ในช่วงวันพระราชสมภพหกสิบพรรษาของจักรพรรดิ ทั้งจักรพรรดิฉู่ รัชทายาทฉีอัน แม่ทัพเยี่ยนหุย เหล่าองค์ชาย ขุนนาง รวมไปถึงเจ้าแคว้นเมืองประเทศราชต่างก็อยู่ด้วย คำถามเช่นนี้เจ้ากลับเอามาถามสตรีเช่นข้าหรือ? แยกไม่ออกเรื่องใดสำคัญหรือไม่สำคัญ แยกสถานการณ์ไม่ออก ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่มีเจ้ามีนายในสายตา ไร้ความเคารพยำเกรง แล้วเจ้ายังมีสิทธิ์อะไร แม้ว่าจะถือตัวว่าเป็นคนของรัชทายาทฉี องค์รัชทายาทยังไม่ได้เอ่ยปากพูดจาอะไรแม้แต่น้อย แต่เจ้ากลับทำตัวราวกับเป็นนาย วางท่าเสียใหญ่โต พระตำหนักไท่เหอกลายเป็นสวนหลังบ้านของเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

“ท่าน!”