บทที่ 121-3 ปีศาจสาวเจ็ดพฤกษา

บทที่ 121-3 ปีศาจสาวเจ็ดพฤกษา

ชิงเซี่ยถลึงตาจ้องไปที่ฉู่หลีอย่างดุดัน พอเห็นท่าทีที่ไม่แยแสนั้นของเขา นางก็เดือดเสียจนอดไม่ได้แทบจะขึ้นไปต่อยตีกับเขาสักหนึ่งรอบ

ส่วนฉู่หลีที่เห็นชิงเซี่ยโมโหโกรธเกรี้ยว อารมณ์ของเขากลับแปรเปลี่ยนเป็นดีขึ้นเสียอย่างนั้น อันที่จริง ก่อนหน้านี้เหตุที่เขาเอ่ยวาจาเย็นชาและทำท่าทีดูแคลนไปนั้น ก็ด้วยเห็นชิงเซี่ยกับหยางเฟิงเอาแต่รำลึกความสัมพันธ์ครั้งเก่าก่อน ไม่สนใจในตัวเขา จึงรู้สึกไม่สบอารมณ์ เวลานี้หลังจากที่ได้ทะเลาะกันไปสองสามประโยค ในใจก็ให้รู้สึกแปลกๆ​ เหมือนได้รับความสำคัญอีกครั้ง อารมณ์จึงพลอยดีขึ้น ถึงขนาดหันหน้ากลับไปเอ่ยกับชิงเซี่ยที่คุกรุ่นไปด้วยเพลิงโทสะ “นี่! ข้าหิวแล้ว ไปยกอะไรกลับมาให้กินหน่อย”

“กิน? กินศีรษะท่านน่ะสิ!” ชิงเซี่ยหยิบถ้วยชาที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาด้วยความคับแค้น แล้วขว้างมันไปที่ศีรษะของฉู่หลี