บทที่ 113-2 ต้าหวง ต้าหวง

บทที่ 113-2 ต้าหวง ต้าหวง

อารมณ์ของชิงเซี่ยค่อนข้างดิ่งลงเล็กน้อย​ ก่อนหันไปรับเดรัจฉานตัวน้อยที่อยู่ข้างตัวขึ้นมาอย่างไม่เป็นตัวของตัวเอง ก่อนจะสะกิดไปที่จมูกของมันหนึ่งที​แล้วเอ่ยถาม “เจ้าชื่ออะไรหรือ?”

เดรัจฉานตัวน้อยสีขาวเห็นว่าชิงเซี่ยพูดคุยกับมันก็ร้องเสียงดังอย่างเริงร่า สะบัดหางไปมาอย่างแรงด้วยความออดอ้อนออเซาะ ​ราวกับลูกสุนัขสายพันธุ์ปั๊กตัวหนึ่ง

ชิงเซี่ยไหนเลยจะฟังเข้าใจว่ามันพูดว่าอะไร นางเอียงศีรษะคิดกับตนเองชั่วครู่​ ก่อนกล่าว “เช่นนั้นข้าตั้งให้เจ้าก็แล้วกัน​ อืม...เรียกเจ้าดำเป็นอย่างไร?”

“พรวด” ฉู่หลีที่กำลังดื่มน้ำอยู่ด้านข้างพ่นน้ำออกมาจากปากทันที เสียงกระอักไออย่างไม่ปิดบังดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไหนเลยจะยังหลงเหลือมาดขององค์จักรพรรดิอยู่​ ชิงเซี่ยฉับพลันนั้นเองใบหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ นางหันกลับไปจ้องฉู่หลีด้วยความโมโห เห็นชายหนุ่มที่อยู่ในชุดเกราะเหล็กเย็นยะเยียบกำลังรีบร้อนเช็ดคราบน้ำออกจากมุมปากอย่างทุลักทุเล แล้วชี้นิ้วไปที่เดรัจฉานน้อยสีขาวหิมะด้วยไม่อยากจะเชื่อสักเท่าไร​ พลางกล่าว​ “เจ้าคิดว่าเรียกมันว่าเจ้าดำเหมาะสมแล้วหรือ?”