บทที่ 113-1 ต้าหวง ต้าหวง

บทที่ 113-1 ต้าหวง ต้าหวง

ในที่สุดความเมื่อยล้าที่สะสมมาอย่างต่อเนื่องนานหลายวันก็ได้รับการผ่อนคลายในช่วงเวลาสั้นๆ แสงแดดยามเช้าอันแจ่มใสค่อยๆ สาดส่องมาจากด้านนอกของปากทางเข้าถ้ำ ส่งให้ทั้งผืนดินสว่างไสวไปหมด

ลึกเข้าไปภายในถ้ำที่มืดมิด หญิงสาวร่างเล็กที่ดวงตาทั้งคู่ปิดลงกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนพื้น ชุดสีดำแนบเนื้อที่นางสวมใส่ส่งให้ส่วนโค้งเว้าสวยงามของเรือนร่างเด่นชัดสู่สายตา เส้นผมยาวสลวยสีดำขลับระกระจายไปกับไหล่บางและปิดเอาใบหน้าครึ่งหนึ่งของนางซ่อนไว้ อย่างไรก็ตามท่ามกลางความสลัวๆ ที่ราวกับมีม่านหมอกมาบังตานั้น ยังคงสามารถมองเห็นวงหน้าผุดผ่องสีงาช้างและริมฝีปางแดงของนางได้ หน้าอกหญิงสาวกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะที่บ่งบอกว่านางกำลังหลับลึก

ด้านข้างของหญิงสาว เดรัจฉานน้อยที่ทั้งร่างปกคลุมไปด้วยขนสีขาวบริสุทธิ์ราวกับลูกสุนัขตัวหนึ่งกำลังนอนหงายท้องที่มีแต่หนังสีขาวของมันขึ้นฟ้า​ จากท่านอนของมัน​ ​ดูเหมือนเจ้าตัวเล็กจะสบายอกสบายใจยิ่ง​ รูปร่างของมันทั้งอ้วนและกลม​ ประกอบกับตอนที่นอนยังกรนเสียงครอกน้อยๆ​ ส่งให้หนังท้องสีขาวหิมะเต้นไปตามจังหวะ​ ดูไปแล้วก็ให้ตลกยิ่งนัก