บทที่ 102-1 เยี่ยนหุยแห่งซีชวน

บทที่ 102-1 เยี่ยนหุยแห่งซีชวน

เดินทัพมาได้สองวัน ในที่สุดกองทัพใหญ่ของแคว้นฉินก็มาถึงหุบเขาสุดท้ายที่จะนำไปสู่ที่ราบไป๋ลู่ หุบเขากระบี่เดียว

หุบเขากระบี่เดียวมีอายุยาวนานหลายยุคหลายสมัย แต่เดิมชื่อนี้มาจากสงครามแห่งที่ราบไป๋ลู่เมื่อหนึ่งพันกว่าปีก่อน ในสงครามครั้งนั้นจักรพรรดิฉินที่สองได้นำทัพใหญ่มีทหารหนึ่งแสนนายมาสู่ที่แห่งนี้เพื่อโจมตีเผ่าซงหนูทางเหนือจำนวนสามแสนนายอย่างสุดความสามารถ โจมตีเพียงครั้งเดียวก็ทำลายกองกำลังทหารม้าของซงหนูได้ เพราะเหตุนี้จึงปรับเปลี่ยนขั้วความแข็งแกร่งและความอ่อนแอในสงครามระหว่างชาวฮั่นและชาวซงหนู และเป็นจุดเปลี่ยนในด้านความมั่นคงของเขตแดนแบบเดิมของชาวฮั่น

หุบเขากระบี่เดียว ชื่อนี้จึงได้ผงาดขึ้นในใต้หล้า!

ชิงเซี่ยนั่งอยู่บนหลังม้า มองยอดเขาสูงตระหง่านที่ปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลนของหุบเขากระบี่เดียว อย่างยอมสยบต่อความมหัศจรรย์ล้ำลึกของพระผู้สร้าง นางกระโดดลงจากหลังม้า เมื่อพกพาอุปกรณ์มาเป็นอย่างดีแล้ว ก็เดินไปที่ตีนเขา ขยับมือเท้าและต้นคอ ก่อนคว้าเอาแผ่นธารน้ำแข็งที่ไม่ลื่นมือ แล้วค่อยๆ ปีนขึ้นสู่ยอดเขาสูงตระหง่านที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ