บทที่ 087 คุณชายผู้สูงศักดิ์

บทที่ 87 คุณชายผู้สูงศักดิ์

เมื่อได้ยินเสียงดังปึงปัง ประตูบ้านก็ถูกเตะกระเด็นอย่างรุนแรง ลมหนาวพัดเข้ามาอย่างฉับพลัน ปลายคิ้วของชิงเซี่ยกระตุก รีบโอบรอบตัวอาม่อเย่ที่อยู่ข้างกาย ส่วนซวี่ต๋าเลี่ยและน้องชายทั้งสามคนรีบลุกขึ้นยืนบนเตียงเตาผิงทันที ก่อนกระโดดลงมาบนพื้น แล้วจ้องมองผู้ที่อยู่ด้านนอกไม่วางตา

กลุ่มชายฉกรรจ์ร่างล่ำสันกว่ายี่สิบคนถาโถมเข้ามาในทันใด ผู้ที่เดินนำหน้าใช้เท้าเตะอ่างน้ำหน้าบ้านจนแตก น้ำในอ่างที่เพิ่งถูกเติมจนเต็มไหลนองไปทั่วพื้น พื้นที่บริเวณด้านหน้าติดกับประตูกลายเป็นเกร็ดน้ำแข็งละเอียดทันที

“พวกเจ้าเป็นใคร!” ซวี่ต๋าเลี่ยกระโดดมาอยู่ใกล้กับตู้เก็บของอันเล็กในห้อง ก่อนดึงเอามีดยาวออกมาสามเล่ม แล้วโยนให้น่าเค่อตัวกับปันปู้เอ่อร์สองคนพี่น้อง เขาหยุดอยู่ตรงหน้าคนพวกนี้ แล้วจึงร้องถามเสียงดัง

ดวงตากลมโตของหัวหน้ากลุ่มชายฉกรรจ์มองไปที่ซวี่ต๋าเลี่ย กระแอมให้คอโล่งแล้วจึงพูด “เจ้าคือซวี่ต๋าเลี่ยใช่หรือไม่? ถู่ฮาติดเงินพวกเรา เลยมาหาเจ้าเพื่อทวงหนี้”