0585 ขอแค่ให้เธอสบายดี จะให้พี่ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น
จี้เวยชี้ไปตรงพื้นดินที่ว่างใต้เท้า แล้วถามว่า “ปลูกตรงนี้หมดเลยเหรอคะ?”
อวิ๋นตั่วพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “เดี๋ยวฉันวาดให้คุณค่ะ ปลูกเป็นรูปครึ่งวงกลม ชั้นนอกสุดปลูกสีแดง แล้วก็สีส้ม สีเหลือง สีเขียว สีน้ำเงิน สีคราม สีม่วง แบบนี้เวลาดอกไม้บานก็จะเหมือนกับสายรุ้ง ต้องสวยมากแน่ๆ ค่ะ”
“มีดอกไม้สีเขียวกับสีครามด้วยเหรอคะ?” จี้เวยทำสีหน้างุนงง
“ทำไมจะไม่มีล่ะคะ กล้วยไม้จุหลัน กล้วยไม้จี๋หยวน กล้วยไม้ชุนลัง หรูอี้ซู่ กะเรกะร่อนปากนกแก้ว รองเท้านารีสีทอง อิชิเวเรีย เป้ยมู่หลัน จื๋อหรุ่ยไซหลัน เอื้องน้ำต้น กล้วยไม้รองเท้านารี ก็เป็นสีเขียวหมดเลยนะคะ”
จี้เวยฟังจนอึ้งไป “ทำไมคุณรู้เยอะขนาดนี้คะ?”
“ฉันเคยบอกแล้วไงคะ ว่าเมื่อก่อนคุณแม่ชอบปลูกดอกไม้” อวิ๋นตั่วหยิบกิ่งไม้แห้งมาวาดเป็นรูปครึ่งวงกลมขนาดใหญ่ “คุณปลูกตามแนวเส้นนี้นะคะ”
“ใหญ่ขนาดนี้ ต้องปลูกถึงเมื่อไรละคะเนี่ย?”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะช่วยคุณ” อวิ๋นตั่วพูดพลางใช้มือขุดดินขึ้นมา
จี้เวยรีบห้ามเธอไว้ “อวิ๋นตั่ว ใช้มือขุดไม่ได้นะคะ แบบนี้มือจะบาดเจ็บได้”
“งั้นเอาพลั่วมาให้ฉันค่ะ”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com