0586 พี่ต้องขอโทษ
อวิ๋นตั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วถามว่า “ทำไมพี่พูดแบบนั้นล่ะคะ แล้วปกติฉันไม่สบายดีเหรอ?”
“เปล่าหรอก” อวี่เจ๋อรู้สึกเสียใจกับคำพูดตัวเอง “พี่แค่จะบอกว่าให้เธอสงบสุข พูดกับพี่ดีๆ ไม่อารมณ์ขึ้นง่ายๆ เหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้”
“พี่พูดเหมือนว่าปกติฉันอารมณ์ขึ้นได้ตลอดเวลาอย่างนั้นแหละ” อวิ๋นตั่วไม่พอใจ
อวี่เจ๋อรีบเอาเธอมาไว้ในอ้อมกอดตัวเอง “อารมณ์ขึ้นได้ตลอดเวลาก็ไม่เป็นไร ขอแค่เธอมีความสุข จะทำแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น”
อวิ๋นตั่วผลักอวี่เจ๋อ แล้วมองเขาอย่างไม่พอใจ “ก็หมายความว่า ฉันอารมณ์แปรปรวนอยู่ตลอดเวลาใช่ไหมคะ?”
“เปล่า” เขาพูดอย่างไม่มีหลักการ
“แต่ที่พี่เพิ่งพูดไป มันบ่งชี้ว่าฉันอารมณ์แปรปรวนชัดๆ ”
“พี่ก็พูดเหลวไหลไปเอง” เขากอดเธอแน่นอีกครั้ง “ไม่ต้องพูดอะไรแล้วได้ไหม ให้พี่กอดเธอเงียบๆ อยู่แบบนี้ก็พอ”
อวิ๋นตั่วเงยหน้าขึ้น หูเธอแนบชิดอยู่ที่หน้าอกเขา สามารถได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรง ด้วยความไม่รู้ตัว มือสองข้างของเธอก็พันรอบเอวเขา กอดเขาไว้แน่นเช่นเดียวกัน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com