บทที่ 106 ล้อเล่น
นึกไม่ถึงว่าวันหยุดยังผ่านไปไม่ถึงหนึ่งวัน โชคชะตาอันเลวร้ายก็มาเยือนเสียแล้ว อวิ๋นตั่วส่องกระจกดูหน้าตัวเอง ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองน่าสงสาร โชคดีนะที่คุณครูฟางกับคุณครูภาษาอังกฤษยังมีมนุษยธรรม ไม่ได้ใช้ให้เพื่อนๆ นำกระดาษข้อสอบมาให้เธอ ไม่อย่างนั้นวันหยุดคงได้กลายเป็นวันรับโทษแล้ว
เมื่อพลิกดูกระดาษข้อสอบพวกนั้น ทำไมข้อที่เธอไม่เข้าใจถึงได้มีเยอะขนาดนี้นะ และเธอก็ยิ่งไม่รู้อีกว่าถ้าตัวเองเข้าใจคำถามพวกนี้แล้วจะมีประโยชน์อะไร?
ถ้าจะหวังให้เธอทำกระดาษข้อสอบพวกนี้ให้หมดนั้นก็คงจะเป็นไปไม่ได้ นอกเสียจากจะขยายวันหยุดให้เธอเป็นหนึ่งปี แต่คุณแม่ให้เธอลาหยุดเพียงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น อีกทั้งบาดแผลบนใบหน้าก็ไม่ให้ความร่วมมือ วันต่อมาก็เหลือแค่รอยแผลเป็นแล้ว
อวิ๋นตั่วจึงโทรขอความช่วยเหลือจากภายนอก “พี่อวี่เจ๋อ มีอยู่คำถามหนึ่งที่หนูทำไม่ได้ค่ะ”
“คำถามอะไร?” อวี่เจ๋อรู้สึกแปลกใจ “เธอลาหยุดแล้วไม่ใช่เหรอ?”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com