0105 วันหยุดที่ไม่ราบรื่น

บทที่ 105 วันหยุดที่ไม่ราบรื่น

พอถึงตอนเที่ยง อวิ๋นตั่วก็เริ่มรู้สึกเบื่อ อยู่ในบ้านคนเดียวก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ แม่บ้านหลิวกับป้าหวงก็ทำแต่งานบ้าน ไม่มีเวลามาคุยกับเธอ ส่วนวงไพ่ของชูยินก็มาแล้ว และเธอก็ไม่ได้สนใจการเล่นไพ่นกกระจอกด้วย

“ลูกสาว มานั่งข้างๆ แม่สิ” ชูยินพูดกับอวิ๋นตั่วอย่างอารมณ์ดี

“มีธนาคารนั่งอยู่ใกล้ๆ แบบนี้ เธอก็คงเอาแต่นับเงิน ส่วนพวกเราก็คงมีแต่ต้องจ่ายสินะ”

คนที่พูดคือคุณนายฟาง วันนี้คุณนายฟางทาลิปสติกสีที่กำลังได้รับความนิยมมา เมื่ออ้าปากพูดทีก็เหมือนกับกะละมังเลือดไม่มีผิด อวิ๋นตั่วเข้าไปนั่งอยู่ได้แค่สองนาทีก็ทนไม่ไหว เธอเข้าไปหยิบหนังสือจากในห้องหนังสือ จากนั้นก็ให้คุณหวงช่วยย้ายเก้าอี้ยาวไปที่ห้องดอกไม้ แล้วเธอก็นั่งอ่านหนังสืออยู่ในนั้นจนเผลอหลับไป

เธอรู้สึกจั๊กจี้ที่ใบหน้า ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาและพบว่าจื่อเถิงกำลังใช้ดอกไม้วาดไปมาอยู่บนหน้าเธอ โดยมีเซียวเซียวยืนมองอยู่ข้างๆ

น่ารังเกียจจริงๆ พวกนี้นี่

จู่ๆ เธอก็ร้องลั่นแล้วผุดลุกขึ้นนั่ง ทำเอาจื่อเถิงกับเซียวเซียวตกใจจนล้มก้นจ้ำเบ้า

“พวกเธอมาได้ยังไงน่ะ?”