748 หากข้ากลายเป็นมาร

บทที่ 748 หากข้ากลายเป็นมาร

"เจ้าค่ะ!" หญิงรับใช้ทั้งสองเอ่ยรับ ก่อนจะเหาะขึ้นไปกลางอากาศพร้อมกัน เหาะไปอยู่ข้างกายเยียนเป่ยหง แล้วเหยียบบนโซ่ที่มัดแขนขาทั้งสี่ของเยียนเป่ยหง

โซ่ที่เสียบเย็บอยู่บนตัวเยียนเป่ยหงเด้งออกมา แล้วถูกเก็บเข้าในแหวนเก็บสมบัติของหงฝู รอยเลือดสีแดงเข้มที่ติดอยู่ตรงแผลที่โดนเสียบก็ไหลออกมาอย่างช้าๆ เช่นกัน

เมื่อเข็มโซ่ถูกดึงออกมา จุดลมปราณทั้งแปดก็ถูกปลดปล่อย เห็นเยียนเป่ยหงเงยหน้าถอนหายใจยาวเฮือกหนึ่งทันที พลังอิทธิฤทธิ์เริ่มโหดซัดสาดอยู่รอบกาย ผมยาวที่ยุ่งเหยิงเริ่มปลิวสะบัดโดยไร้ลม พอรวมกับสภาพที่น่าเวทนาแบบนั้น ก็ดูแล้วประหลาดพิลึกชอบกล

เหมียวอี้ยังคงถือกระบี่ยืนอยู่ที่เดิม เขาเองก็เข้าใจประโยชน์ของเข็มโซ่เหล่านั้นเช่นกัน นั่นคือการระงับร่างกายเยียนเป่ยหงเอาไว้ ไม่อย่างนั้นด้วยวรยุทธ์ของเยียนเป่ยหง อาศัยแค่โซ่พวกนั้นก็จะล่ามตัวเอาไว้ได้ยากมาก ขนาดภูเขายังดึงให้ถล่มได้ แต่กลับเยียนเป่ยหงไม่ไหว

หากเยียนเป่ยหงที่อยู่ในสภาพสติเลอะเลือนเพ่นพ่านออกไปข้างนอก สติปัญญาของเขาย่ำยาถึงขีดสุด เกรงว่าจะถูกคนอื่นลงมือสังหารได้ง่ายๆ