717 ญาติของเหลียงอ๋อง

บทที่ 717 ญาติของเหลียงอ๋อง

เมื่อไม่เข้าใจสถานการณ์ชัดเจน เขาเองก็ไม่สะดวกจะยื่นมือเข้าไปห้าม จึงเหาะอยู่บนเนินเขาลูกหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ยืนดูการรบอยู่หลังต้นไม้ต้นหนึ่ง

ขณะที่กองทัพทั้งสองฝ่ายกำลังเข่นฆ่ากันอย่างดุเดือดถึงขีดสุด เหมียวอี้ก็หันไปมองข้างหลังตัวเอง

ทางนั้นฝุ่นควันตลบอบอวล ทั้งยังมีม้าสวมเกราะนับหมื่นกำลังวิ่งตะบึงเข้ามา หลังจากพุ่งเข้ามาใกล้ทางนี้แล้ว ทุกคนก็ง้างธนูทันที ฝนธนูนับไม่ถ้วนบังเกิดขึ้นอย่างมืดฟ้ามัวดิน เหมียวอี้เบี่ยงตัวเล็กน้อย ลูกธนูเจ็ดแปดดอกยิงมาปักที่ลำต้นจนต้นไม้สั่นไหวเล็กน้อย

เหมียวอี้ถลันตัวไปอยู่ในพุ่มงของต้นไม้ เห็นเพียงม้าสวมเกราะตัวนั้นบุกตะลุยมาตลอดทาง ง้างธนูยิงมาตลอดทาง หลังจากวิ่งเข้าไปในขบวนรบ ทุกคนก็ชักดาบออกมาสังหาร ร่วมกับกำลังพลกลุ่มหนึ่งที่กำลังต่อสู้เพื่อขนาบโจมตีกำลังพลอีกกลุ่ม

หลังจากศึกใหญ่ดำเนินไปเนื่องประมาณครึ่งชั่วยาม ก็ตัดสินแพ้ชนะได้แล้ว ฝ่ายที่โดนขนาบโจมตีพ่ายแพ้ยับเยิน บ้างก็หลบหนี บ้างก็ยอมจำนน ส่วนฝ่ายที่ชนะก็กู่ร้องด้วยความดีใจ