0185 ความชมชอบของประมุขตำหนัก (2)

บทที่ 185 ความชมชอบของประมุขตำหนัก (2)

นอกตำหนัก พอหญิงรับใช้เทียนอวี่ก้าวออกไป ที่ปรึกษาเหออวิ๋นเหย่ที่รออยู่นอกประตูก็เข้ามาหาทันที กุมหมัดคารวะกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "กูกูใหญ่ ประมุขตำหนักมีเวลาว่างหรือไม่?"

เทียนอวี่ส่ายหน้ากล่าวขออภัย "ที่ปรึกษาเชิญกลับไปก่อน ประมุขตำหนักยังฝึกฝนอยู่ ตอนนี้ไม่สะดวกให้ใครรบกวน"

เหออวิ๋นเหย่สีหน้าตึงชา นี่เป็นครั้งที่สามที่มาขอพบประมุขตำหนัก แต่ก็ถูกขวางไว้ทุกครั้งด้วยเหตุผลนี้ ชัดเจนมากว่าประมุขตำหนักจงใจจะไม่ให้เขาเข้าพบ เจตนาจะเมินเฉย กำลังแสดงความไม่พอใจที่เขาทำงานไม่ดี ไม่เช่นนั้นทำไมจะหยุดฝึกฝนก่อนไม่ได้

แต่เขาจะว่าอะไรได้ หรือจะบังคับให้ประมุขตำหนักออกมาให้เขาเข้าพบ? เขาทำได้เพียงฝืนยิ้มและประสานมือคารวะ "ลำบากกูกูใหญ่แล้ว"

เทียนอวี่พยักหน้ายิ้มอย่างเมินเฉย

เหออวิ๋นเหย่กำลังจะหันหลัง ในเมฆหมอกสีเทาสลัวบนฟ้าก็มีแสงสีแดงสามสายแวบผ่าน เมื่อแสงสีแดงหมดไป ก็เห็นเงาคนสามคนลงสู่ประตูตำหนักใหญ่