ส่วนที่ 5 บทที่ 119-2

บทที่ 119-2 รักษาราชสำนักให้มั่นคง

ตั้งแต่เยี่ยนถิงออกเดินทางเฉิงหมิงก็มีเวลาว่างแล้ว ก่อนหน้านี้ถูกเยี่ยนถิงบังคับไปทำงาน เหนื่อยจนสายตัวแทบขาด แม้เขาไม่ได้ตั้งใจเข้าราชสำนัก แต่กลับถูกจับมาใช้แรงงาน ทั้งยังไม่มีเงินเดือนให้อีก นับว่าไม่ใช่เรื่องดีงามอันใด ยามนี้เยี่ยนถิงนำกองทัพสนับสนุนออกเดินทางแล้ว เขาที่ไม่มีงานก็เริงร่า ได้อิสระกลับคืนมาเสียที

หลี่มู่ชิงไปที่จวนเฉิงแต่ไม่พบใคร สอบถามก็ได้ความว่าเขามานั่งฟังดนตรีที่โรงน้ำชา จึงตามไปยังที่นั่น

เฉิงหมิงนั่งฟังดนตรีในโรงน้ำชาดังคาด ข้างกายยังมีซ่งฟาง ทั้งสองสบายอกสบายใจอย่างยิ่ง

หลี่มู่ชิงมาถึงก็นั่งตรงข้ามพวกเขา พวกเขาที่กำลังฟังดนตรีอย่างมีอรรถรสก็พลอยสะดุดไปเล็กน้อย มองเขาแล้วถลึงตาใส่พร้อมกัน เอ่ยถามเป็นเสียงเดียว “ใต้เท้าหลี่ วันนี้ไฉนเลยถึงมีเวลาฟังมาฟังดนตรี?”

“ฝ่าบาทเสด็จไปม่อเป่ยแล้ว” หลี่มู่ชิงตอบ

ทั้งสองชะงักไปครู่หนึ่ง “ตั้งแต่เมื่อไร? ไฉนถึงไม่ได้ข่าว?”

“แอบออกไปเมื่อคืน ทุกคนก็เพิ่งจะทราบกัน” หลี่มู่ชิงตอบ