ส่วนที่ 5 บทที่ 103-1

บทที่ 103-1 ค่ายทหารม่อเป่ย

เซี่ยฟางหวาได้ยินเช่นนี้ก็มองฉินเจิงอย่างทั้งโกรธทั้งขำ

เขาถูกทำให้ตกใจจนโง่เขลาไปแล้วหรือไม่?

หากเด็กในท้องนางเป็นปีศาจร้าย แล้วเขาเป็นอะไร? หรือว่าปีศาจใหญ่?

นางมองใบหน้ากังวลใจของเขาอย่างหมดคำพูด เช็ดน้ำตาจนแห้งแล้วหยิกเขา “เจ้าน่ะสิปีศาจร้าย”

ฉินเจิงถูกหยิกจนเจ็บ มองนางแล้วพึมพำเสียงกระซิบ “หลังเจ้าตั้งครรภ์ก็ต่างจากเมื่อก่อนแล้ว เปลี่ยนไปจนน่าประหลาดใจ ข้าอดมิได้ที่จะไม่สงสัย”

เซี่ยฟางหวามองค้อนเขาแวบหนึ่งแล้วนวดหว่างคิ้ว กล่าวเสียงกระซิบอย่างลำบากใจอยู่บ้าง “ข้าก็รู้สึกเหมือนกัน”

“ใช่ไหม เจ้าก็รู้สึกด้วยเหมือนกันสินะ? ทำอย่างไรดี? คงไม่ใช่ปีศาจจริงๆ กระมัง?” ฉินเจิงเบิกตากว้างทันที

เซี่ยฟางหวายื่นมือไปทุบเขาอีกครั้งหนึ่ง กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หลังสตรีตั้งครรภ์ก็มักประเดี๋ยวดีประเดี๋ยวร้ายแบบนี้ คาดเดาอารมณ์ได้ยาก ครึ้มโปร่งไม่แน่นอน ร้องไห้หัวเราะชวนทะเลาะโดยไม่มีเหตุผล ไม่ใช่ปีศาจแต่อย่างใด”

“เป็นแบบนี้จริงหรือ?” ฉินเจิงมองนาง